Καίτη Γκρέυ: Πέθανε η λαϊκή τραγουδίστρια - Οι θυελλώδεις έρωτες, η μητρική αγάπη και το πάλκο

Σε ηλικία 100 ετών έφυγε η Καίτη Γκρέι

Η Καίτη Γκρέυ νοσηλευόταν για μήνες στο νοσοκομείο μετά από από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη. Είχε πάρει εξιτήριο τον Οκτώβριο του 2024 και είχε επιστρέψει στο σπίτι της. «Έχει αρκετά προβλήματα και μπορεί να συμβεί οποιαδήποτε στιγμή το οτιδήποτε… ο Θεός μόνο ξέρει» είχε πει τότε, η εγγονή της, Αγγελική Ηλιάδη.

Έφυγε από τη ζωή σήμερα (19-01-2025) σε ηλικία 100 ετών, η Καίτη Γκρέυ. Η σπουδαία λαϊκή τραγουδίστρια αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας τα τελευταία χρόνια και άφησε την τελευταία της πνοή στο σπίτι της.

Σύμφωνα με πληροφορίες η Καίτη Γκρέυ έφυγε από τη ζωή το πρωί της Κυριακής 19 Ιανουαρίου του 2025 στις 10:00 το πρωί. Η κηδεία της θα γίνει την Τετάρτη 22 Ιανουαρίου του 2025.

Η Καίτη Γκρέυ παντρεύτηκε και χώρισε σε νεαρή ηλικία. Ήταν για πέντε χρόνια αρραβωνιασμένη με τον Στέλιο Καζαντζίδη, και έπειτα με τον Ανδρέα Μπάρκουλη. Επίσης είχε δεσμό με τον εφοπλιστή Νίκο Λαιμό, αλλά και με τον ηθοποιό Κώστα Καρρά.

Παντρεύτηκε δύο φορές: με τον Νίκο Ηλιάδη, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά, τον Φίλιππο (1947) και τον Βασίλη (1950–2021), και με τον χρυσοχόο Μιχάλη Παπαναστασόπουλο. Ζούσε μόνιμα στη Νέα Σμύρνη.

Τη δεκαετία του 1960 ήταν η πιο ακριβοπληρωμένη τραγουδίστρια έχοντας ημερομίσθιο που ξεπερνούσε ακόμα και τις 8.000 δραχμές. Αυτό αναγνωρίστηκε και από τα ελληνικά δικαστήρια σε μια δικαστική μάχη που υπήρχε με ιδιοκτήτη νυχτερινού κέντρου της εποχής.

Ηχογράφησε περισσότερα από 1.500 τραγούδια, μέχρι και το 1996, οπότε και αποσύρθηκε από τη δισκογραφία και τα νυχτερινά κέντρα.

Το 1995 ο Κώστας Φέρρης υπογράφει συμβόλαιο με τον ΑΝΤ1 για τη μεταφορά της θρυλικής ζωής της στην μικρή οθόνη. Ωστόσο αυτό δεν έμελλε να επιτευχθεί εξολοκλήρου μιας και το κόστος του προϋπολογισμού δεν έφτασε και για τα 26 επεισόδια που είχε υπογραφεί η σύμβαση. Τα γυρίσματα έγιναν σε Ελλάδα, Τουρκία και Αίγυπτο ενώ το τραγούδι των τίτλων «Εγώ σε νίκησα ζωή» με ερμηνευτή τον Γιάννη Πάριο δε βγήκε ποτέ στη δισκογραφία.

Το 2006 κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία της, με τίτλο «Έτσι όπως τα έζησα». Έπαιξε σε 19 ταινίες ως ηθοποιός και τραγουδίστρια.

Η πολυτάραχη ζωή της σπουδαίας τραγουδίστριας

Η Καίτη Γκρέυ, το πραγματικό της όνομα Αγγελική Καλαϊτζή γεννήθηκε στις 14 Μαΐου 1924 στο χωριό Μυτιληνιοί της Σάμου και είχε τρία αδέλφια. Υιοθετήθηκε από την οικογένεια Καλαϊτζή και μεγάλωσε στον Πειραιά.

Αρχικά έγινε ηθοποιός στα μπουλούκια της Ρίτας Τσάκωνα και αργότερα τραγούδησε ελαφρό τραγούδι με τον Γιάννη Βέλλα καθώς και άλλους καλλιτέχνες του είδους. Πρότυπό της υπήρξε ο Τζίμης Μακούλης. Το πρώτο της τραγούδι το ηχογράφησε το 1952 και ήταν η δημιουργία του Γιώργου Μητσάκη «Το μαράζι». Μετά την επιτυχία που σημείωσε, κατάφερε να γίνει το πρώτο όνομα στα μεγαλύτερα κέντρα της εποχής.

Με επιμονή και σκληρή δουλειά καταφέρνει να δώσει σάρκα και οστά σε μια σειρά από όνειρα. Να εκπληρώσει φιλοδοξίες και να γίνει από κάποια στιγμή και μετά, το όνομά της συνώνυμο της επιτυχίας.

 Με τη αυθεντική λαϊκή φωνή και το ανεπανάληπτο ταμπεραμέντο, η Καίτη Γκρέυ σφράγισε μια ολόκληρη εποχή. Οι μοναδικές ερμηνείες της σε διαχρονικές επιτυχίες, όπως «Το μαράζι», «Το βουνό», «Πήρα την στράτα και έρχομαι», «Μέσα στης ζωής τα μονοπάτια», «’Ανοιξε, άνοιξε», «Καλέ μάνα δεν μπορώ», «Αγγελοκαμωμένη μου», «Θέλω να είναι Κυριακή», «Τα ξένα χέρια», «Το πες και τό ‘κανες», «’Αναψε το τσιγάρο», «Μια γυναίκα μόνο ξέρει», «Βαθειά στη θάλασσα θα πέσω», άφησαν ανεξίτηλο το σημάδι τους στο ελληνικό τραγούδι.

Ερμήνευσε τις πρώτες εκτελέσεις τραγουδιών συνθετών όπως: Μάρκος Βαμβακάρης, Βασίλης Τσιτσάνης, Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιώργος Μητσάκης, Χρήστος Κολοκοτρώνης, Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, Κώστας Βίρβος, Θόδωρος Δερβενιώτης, Μπάμπης Μπακάλης, Γιώργος Ζαμπέτας και Πάνος Τζαβέλλας.

Τι είχε εξομολογηθεί η Καίτη Γκρέι στον Αντώνη Μποσκοϊτη 

*το απόσπασμα από τη συνέντευξη που είχε δημοσιεύσει ο δημοσιογράφος στο Documento . 

Όταν ο Στέλιος Καζαντζίδης της ζήτησε να ξαναβρεθούν μαζί στο παλκο και ενώ εκείνη είχε δεσμό με τον εφοπλιστή Νίκο Λαιμό και εκείνος με τη Μαρινέλλα 

"Τέλος πάντων, κάνε ό,τι θες, σου έχω εµπιστοσύνη». Ξαναπαίρνει ο Καζαντζίδης και του λέω πως συµφωνώ να τραγουδήσουµε, µέσα µου όµως έβραζα: «Α ρε πούστη, θα δεις τι θα σου κάνω» έλεγα. Πάω στον µόδιστρό µου και του λέω: «Γιώργο, θέλω να µου ράψεις ό,τι πιο σεξουαλικό υπάρχει» κι αυτός µου κάνει: «Τι έπαθες µωρή, εσύ ούτε πλάτη δεν ήθελες έξω» (γέλια). Κάθισε ο άνθρωπος, κένταγε κι έραβε τις νύχτες και µου έβγαλε µέσα σε πέντε µέρες τρία διαφορετικά φορέµατα. Όταν µε είδε ο Στέλιος µου κάνει: «Βλέπω τα βγάλαµε όλα», αλλά του δείχνω τη Μαρινέλλα και του απαντάω: «Κουµάντο από κει, όχι σε µένα» (γέλια)."

Για το τραγούδι και για τη μητέρα της 

«Όταν ήμουν μικρή και μια κυρία μού έφερνε σοκολάτες και καραμέλες, ρωτούσα τη μητέρα μου ποια είναι αυτή η κυρία. Μου έλεγε ότι είναι μια θεία, που μας αγαπάει. Μεγάλωσα στα ξένα χέρια, αλλά αυτή η γυναίκα που με μεγάλωσε με λάτρεψε. Ήταν πραγματική μου μάνα. Μια μέρα, γυρνώντας από το νηπιαγωγείο, συνάντησα αυτή τη “θεία” στον δρόμο. Ήταν με έναν αστυνομικό και μόλις με είδε είπε “Να ‘το, να ‘το!”. Την είδα και τη ρώτησα, γιατί δεν έρχεται πια σπίτι μας. Μου είπε ότι δεν ήταν εδώ και έλειπε και μου είπε να πάω σπίτι της, να παίζω με τα παιδιά της», είχε πει.


«Και με πήρε σπίτι της και πέσανε τα αδέρφια μου – φυσικά ήταν αδέρφια μου – και εκείνη την ώρα μου είπε “Εγώ είμαι η σκύλα η μάνα σου, που σ’ έδωσα, γιατί δεν μπορούσα να σε ζήσω”. Της είπα ότι θέλω να κάτσω μαζί της και δεν θέλω να πάω στην άλλη. Μου είπε ότι, αν δεν πάω, θα τη βάλουν φυλακή. Η θετή μου μητέρα είχε καλέσει την αστυνομία και όταν πήγα σπίτι τής είπα: “Δεν είσαι εσύ η μαμά μου. Δώσε μου τα ρούχα μου, να πάω στην άλλη”. Είχα πολλές τέτοιες πικρίες στη ζωή μου», συμπλήρωνε η Καίτη Γκρέυ.


[...]


Τότε λοιπόν οι φωνοληψίες, όπως θα ξέρουνε οι παλιοί, δε γινόντουσαν όπως γίνονται τώρα, με ταινίες και τέτοια, με φίλτρα και με ένα σωρό πράγματα που τις μικρές φωνές τις κάνουν μεγάλες. Και τότε, μάλιστα, έπαιρνε και βραβείο όποιος χάλαγε τα λιγότερα κεριά στις φωνοληψίες. Κι απ’ ότι λέγανε, εγώ και ο Βαγγέλης ο Περπινιάδης, ήμασταν οι μοναδικοί τραγουδισταί που δε χαλάγαμε πολλά κεριά. Πηγαίναμε μια κι έξω. Τότε έπρεπε να είχες μέταλλο για να μπορέσεις να τραγουδήσεις στα μηχανήματα αυτά που είχανε. Πραγματικά, στήθηκα εγώ, το είπα το τραγούδι μια κι έξω.


Τρελαθήκανε όλοι γιατί, όπως μου εξήγησαν μετά, δίνανε βραβεία σ’ αυτούς που χαλάγανε τα λιγότερα κεριά, γιατί η φωνή γραφότανε πάνω σ’ ένα κερί. Μ’ αγκάλιασε ο Μητσάκης, με φίλαγε, κορίτσι μου, μπράβο, συγχαρητήρια, μιa κι έξω το πήγες το τραγούδι, δεν έπαθες καθόλου τρακ. “Ε, ας το κάνουμε άλλη μια φορά”, λέει ο κύριος Μηλιόπουλος κι ο κύριος Λαμπρόπουλος, “για να έχουμε κι ένα ρεζέρβα, γιατί μπορεί να χαλάσει το ένα κερί να έχουμε το άλλο”. Πραγματικά, το γύρισα άλλη μια φορά και γραμμοφώνησα το πρώτο μου τραγούδι με μεγάλη συγκίνηση», είχε αφηγηθεί στον Γιώργο Χρονά.

*Mε πληροφορίες από ladylike.gr, iefimerida και documento