Επιμέλεια Συνέντευξης: Νικολένα Καλαϊτζάκη
Πότε και πώς προέκυψε η ενασχόληση σας με την Τέχνη, και πόσο νόημα δίνει στη ζωή σας ως σήμερα;
Ζωγράφιζα από μικρό παιδί μαζί με τη μαμά μου στο σχολικό μου τετράδιο. Ήθελα να γίνω σκηνοθέτης, αλλά η ζωγραφική με κέρδισε. Σήμερα η ζωγραφική είναι η καθημερινότητα μου, ο τρόπος που ζω.
Ποια είναι η βασική θεματολογική κατεύθυνση των έργων σας, σε ποιο ρεύμα τα κατατάσσετε, και πόση αξία δίνετε στην τεχνική τους απόδοση;
Στις προηγούμενες εκθέσεις μου ασχολήθηκα ζωγραφίζοντας σκύλους. Σκύλους στη βροχή, στην ομίχλη...κορίτσια στη θάλασσα...Τοπία. Τώρα ασχολήθηκα με το γυμνό. Προέκυψε εντελώς τυχαία από μια παραγγελία από το Μουσείο Φρυσίρα και δούλεψα πάνω σε αυτό το θέμα 10 χρόνια. Για να ζωγραφίζεις κάτι πρέπει να κατακτήσεις τα πλαστικά εργαλεία σου για να αποδώσεις το θέμα σου με τον δικό σου τρόπο. Πρέπει να κατέχεις την τεχνική σου, να την εξελίσσεις κι αυτό απαιτεί κόπο και πολλή δουλειά. Αυτό όμως δεν είναι αυτοσκοπός.
Μέσα από την Τέχνη σας επιθυμείτε να περάσετε "μηνύματα", σκέψεις και συναισθήματα στον θεατή ή απλώς μεταφέρετε στον καμβά την "αλήθεια" και την αισθητική σας, αποτυπώνοντας τα όσα σας εμπνέουν, σας απασχολούν και σας εκφράζουν;
Το έργο κάθε ζωγράφου νομίζω είναι ο καθρέφτης του. Τίποτα δεν μπορεί να κρυφτεί. Εγώ ζωγραφίζω. Οπωσδήποτε μέσα στα έργα μου αποτυπώνεται η αισθητική μου, τα συναισθήματα μου, η σκέψη μου και η θέση μου πάνω στη ζωή. Αυτό όμως δεν με απασχολεί κατά την διαδικασία της ζωγραφικής.
Ποια είναι, κατά την κρίση σας, τα βασικά χαρακτηριστικά / "ποιότητες", που καθιστούν το έργο ενός εικαστικού καλλιτέχνη ξεχωριστό και τον περνούν στην αιωνιότητα;
Μεγάλο θέμα αυτό. Πιστεύω τα έργα που έχουν περάσει στην αιωνιότητα είναι έργα που εκφράζουν πανανθρώπινες διαχρονικές αξίες.
Πόσο σημαντικό είναι για εσάς να αναγνωρίζεται θετικά το έργο σας; Σας δίνει χαρά η ευρεία αποδοχή του; Είναι αυτό το ζητούμενο για τον κάθε σύγχρονο εικαστικό δημιουργό• η κινητήριος δύναμη για να συνεχίζει;
Φυσικά και παίρνω χαρά όταν οι άνθρωποι αποδέχονται το έργο μου. Δεν ξεκινώ όμως έτσι. Τις δικές μου ανάπηρες ανάγκες προσπαθώ να εξυπηρετήσω.
Υπάρχει "καλή" και "κακή" Τέχνη, και αντίστοιχα "καλός" και "κακός" εικαστικός; Η αξιολόγηση της Τέχνης και των εκπροσώπων της και η ταξινόμηση της σε "ποιοτικούς" και "μη" είναι, τελικά, "αντικειμενική" ή "υποκειμενική" υπόθεση που αφορά περισσότερο τα άτομα που εμπλέκονται σε αυτήν (καλλιτέχνες, γκαλερίστες, επιμελητές) παρά το φιλότεχνο κοινό;
Αποδέκτες ενός έργου τέχνης είναι όλοι• και οι άνθρωποι που ασχολούνται με την τέχνη και οι άνθρωποι που την απολαμβάνουν. Δεν γίνεται όμως όλοι να είναι ευχαριστημένοι. Η τέχνη διακατέχεται από ένα αξιακό σύστημα και η ζωή επίσης.
Ποιος θα μπορούσε να είναι ο δικός σας ορισμός για την Τέχνη;
Η τέχνη για μένα είναι απλά ένας τρόπος έκφρασης με καλλιτεχνικά εργαλεία. Είναι μια αντανάκλαση της ίδιας της ζωής.
Τι σημαίνει για εσάς το ατελιέ σας; Η έμπνευση συνηθίζει να σας χτυπάει την πόρτα με το φως του ήλιου, ή με το γλυκό σκοτάδι των αστεριών;
Το ατελιέ μου είναι ο χώρος εργασίας μου, όπως ο χώρος εργασίας όλων των ανθρώπων. Εργάζομαι πολύ με το φως και με το γλυκό σκοτάδι των αστεριών. Εκεί περισσότερο βγαίνουν οι αγωνίες μου.
Ποιους εικαστικούς, διαχρονικούς ή και σύγχρονους, Έλληνες και ξένους, θαυμάζετε για το έργο τους;
Αγαπώ πολλούς Έλληνες ζωγράφους, με συγκινούν πολλοί. Με συγκινεί ο Ρέμπραντ για αυτό το εσωτερικό του φως.
Σε μία μετάβαση στην σφαίρα της φαντασίας και του άπιαστου χωροχρόνου, σε ποια χώρα και σε ποια εποχή θα θέλατε να ζείτε - ως εικαστικός καλλιτέχνης πάλι - και με ποιους διάσημους καλλιτέχνες θα θέλατε να κάνετε "παρέα";
Θέλω να ζω στην εποχή μου και να συνομιλώ με τους αγαπημένους μου ζωγράφους, επίσης της εποχής μου. Ξέρουν αυτοί...και είναι λίγοι.
Πέρα από την Τέχνη, ποια άλλα "ιδανικά" σας δίνουν ζωή, χαρά και νόημα;
Πέρα από τη ζωγραφική, μου δίνουν χαρά η κόρη μου και οι δημιουργίες της, επίσης όταν η χώρα μου πηγαίνει καλά, αλλά σε αυτούς του δύσκολους καιρούς αυτό δεν είναι εφικτό κι αυτό με στενοχωρεί πολύ. Καταφεύγω όμως στον Σολωμό κι επανέρχομαι για λίγο.
Πώς σας αρέσει να απολαμβάνετε τον ελεύθερο χρόνο σας;
Ξαπλωμένη στο κρεβάτι, κοιτώντας το ταβάνι.
Βιογραφικό:
H Kαλλιρρόη Mαρούδα γεννήθηκε στο Κοιλιωμένο Ζακύνθου, το 1956. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας στο εργαστήριο του Δημήτρη Μυταρά και Ιστορία της τέχνης με τη Μαρίνα Λαμπράκη - Πλάκα. Επίσης τελείωσε το εργαστήριο σκηνογραφίας με δάσκαλο τον Βασίλειο Βασιλειάδη. Έχει εργαστεί στο Εθνικό Θέατρο κοντά στη σκηνογράφο Λαλούλα Χρυσικοπούλου. Το 1990 αποφοιτά με άριστα από τη Σχολή και έρχεται πρώτη στο διαγωνισμό για την απόκτηση υποτροφίας εσωτερικού από το ΙΚΥ. Θεματικοί κύκλοι της δουλειάς της έχουν παρουσιαστεί σε πολλές ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμες εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει φιλοτεχνήσει το ημερολόγιο της ΑΓΕΤ Ηρακλής κι άλλες καλλιτεχνικές εργασίες της εταιρείας. Έργα της βρίσκονται στην Βουλή των Ελλήνων, την Εθνική Πινακοθήκη, το Υπουργείο Πολιτισμού, στην Πινακοθήκη Μοσχανδρέου, στο Μουσείο Teriade, στο Μουσείο Φρυσίρα, στη συλλογή της ΑΓΕΤ Ηρακλής και το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, σε πολλές δημοτικές πινακοθήκες, δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
***
*Η Νικολένα Καλαϊτζάκη είναι Ιστορικός της Τέχνης, Επιμελήτρια Εκθέσεων, ΜΑ Δημοσιογράφος και μέλος της AICA Ελλάδος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου