Pause_about_rape | Εγώ σε πιστεύω | Έλλη Πράντζου

 

Ήθελα τόσα να σου πω Κι απόψε θα σου εμπιστευτώ Κάθε έναν δαίμονα που κρύβω στην ψυχή μου Μου έδειξαν από μικρή Να είσαι γυναίκα τι θα πει Κι όσοι μ' αγάπησαν πληρώσαν την πληγή μου Δεκάδες βλέμματα αντρικά Μ' έγδυναν όλα φανερά Κι έφταιγε πάντα λέγαν η εμφάνισή μου Είχα τον φόβο οδηγό Κάθε που έκανα να βγω Μια βόλτα νύχτα να μετρήσω τη ζωή μου Βήματα να με ακολουθούν Σκιές να με παρατηρούν Και τα κλειδιά στο χέρι γέλαγαν μαζί μου Τα όνειρά μου είχαν τιμή Κι η εξαγορά τους ακριβή Ήταν συχνά στα χέρια κάποιου εκβιαστή μου Κάθε μου άρνηση βουβή Κάθε αντίσταση μικρή Το στοίχημά τους έμοιαζε η υποταγή μου Τα όχι μου σήμαιναν ναι Εφταιγες για όλα εαυτέ Κάποτε έτσι βίασαν και το κορμί μου Βρήκα κουράγιο να το πω Έστω κι αν έχασα καιρό Κι όμως διπλά βιάστηκε η υπόστασή μου Έφταιξα που "προκάλεσα" Που τρόμαξα και πάγωσα Που άργησα να φανερώσω την κραυγή μου "Δεν αντιστάθηκε αρκετά" "Δεν είπε όχι φανερά" Κάθε ανάμνηση έγινε η κατακραυγή μου Έμαθα έτσι από μικρή Να καταπίνω τη φωνή Και να χαρίζω στους δυνάστες τη σιωπή μου Να δίνω τόπο στην οργή Να κάνω πάντα υπομονή Να περιμένω στη σκιά τη λύτρωσή μου Γι' αυτό απόψε θα στα πω Τα πάντα θα σου εμπιστευτώ Είδα στα μάτια σου μια άβυσσο δική μου Δεν είσαι μόνη ούτε εσύ Ποτέ καμιά μας μοναχή Εγώ να ξέρεις σε πιστεύω αδερφή μου.