Μου προόρισαν ένα σώμα
να ζήσω
να το φωνάζω δικό μου.
Να του ασπρίζω τα δόντια
να του λειαίνω τα νύχια
ζεστό να μένει.
Στον καθρέφτη το φοράω
Μετρώντας τα τετραγωνικά του.
Εξέχουν τα νύχια και τα βυζιά μου.
Εξέχουν έννοιες, παραδόσεις και θρύλοι.
Με λένε Κοκκινοσκουφίτσα.
Φορώ την αιματοβαμμένη κάπα
του παρθενικού μου υμένα
κι ο Λύκος με οσφραίνεται σε κάθε έξοδο μου.
Με λένε Χιονάτη.
Ζω με εφτά άνδρες:
Πατέρα, αδελφό, σύζυγο, γιο, Θεό, βιαστή και νομοθέτη.
Με λένε Πεντάμορφη.
Εξαγορασμένη από ένα τέρας,
τον Μύθο μου.
Με λένε, επίσης, Ασθενές Φύλο
και πάσχω από προπατορικό αμάρτημα.
Είτε Μαριλένα, είτε
Χιονάτη, είτε Εύα
κάθε που λιγουρεύομαι ένα μήλο
μολύνω την Ιστορία.
Αγαπητέ Λογοτέχνη του νόμου
αυτήν τη φορά
δεν είμαι δική σου.
Έφεση ασκώ στα παραμύθια.
Εξαγοράζω την ισόβια ποινή μου.
Ονομάζω και δεν ονομάζομαι.
Δουλεύω και δεν εργάζομαι.
Ακούω και δεν αφουγκράζομαι.
Κάνω και δεν γίνομαι.
Τα παιδιά μου φυλάω
για καλύτερα χρόνια ,
για καλύτερους άνδρες,
για μισθούς άνω των 500€,
για προφυλακτικά που δεν σπάνε,
για ώριμες σκέψεις
για συμφιλιωμένους γονείς,
για νηφάλια ξενύχτια.
Τα παιδιά μου φυλάω
Για νέους κόσμους
διαλεγμένους
εκ την συνειδητοποίησης γεννηθέντα
και της βίας μη ποιηθέντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου