Χώμα των παιδιών | Βαγγέλης Μάγειρος

Χτυπάω τα πόδια μου σ' ένα χώμα δανεικό,
Από όνειρα και θυμό καλλιεργημένο.
Έσπειρα έναν σπόρο από μία χώρα ξένη,
Που κάνουν τα παιδιά εκεί κουμάντο.
Βούτηξα τα χέρια μου στη γη και μάζεψα καρπό,
Που δεν σε κάνει ποιος είσαι να ξεχνάς,
Μα σε γεμίζει δύναμη και φόβο,
Γι' αυτά που οι άλλοι,
Θέλουν να ξεχάσεις.