Αφιέρωμα | Τύψεις | Ντίνος Χριστιανόπουλος

όσο περνούν οι μέρες και μακραίνει

 η ηλικία της σεμνότητας, αισθάνομαι 

τις ανεπαίσθητες ραγισματιές εντός μου

 από νύχτα σε νύχτα να πληθαίνουν: 

δρόμοι που πήρα με χαμηλωμένα μάτια 

φώτα που πέσαν πάνω μου ανελέητα

 λόγια πιο πρόστυχα κι απ' τις χειρονομίες - 

μα πιο πολύ, η όψη της μητέρας μου 

όταν γυρνώ αργά το βράδυ και τη βρίσκω 

μ' ένα βιβλίο στο χέρι να προσμένει 

βουβή ξενυχτισμένη και χλομή 

Painting: Pablo Picasso