Το "γατάκι" του Καρλ Μάρξ - Ένα ιδιαίτερο σουρρεαλιστικό ποίημα με αφορμή τα γενέθλια του "πρωτεργάτη" του Κομμουνισμού

Ο Καρλ Μαρξ γεννιέται σαν σήμερα.

Ο Καρλ Μαρξ (Karl Marx) γεννήθηκε στις 5 Μαΐου 1818 στην πόλη Τριρ (Τρέβηροι στην εξελληνισμένη ονομασία της) της Πρωσικής Ρηνανίας. Ήταν το δεύτερο από τα επτά παιδιά του νομικού Χέρσελ Μορντεκάι (1777-1838), γόνου οικογενείας ραβίνων και της ολλανδοεβραίας Χενριέτα Πρέσμπουργκ (1788 – 1863).

Mε αφορμή τη γεννήση του παρουσιάζουμε ένα ιδιαίτερο σουρρεαλιστικό ποίημα για το αιδοίο του Κάρλ Μάρξ, γραμμένο από τη συγγραφέα Χάνα Μπλακ και δημοσιευμένο στην Online ανθολογία της με τίτλο "Open Office Anthology". Το ποιήμα διαβάστηκε σε σόου με τίτλο «Insurrectionary Desire» [«Εξεγερτική Επιθυμία»] στο Peckham art space των ΗΠΑ.

To αιδοίο του Καρλ Μαρξ

ας φανταστούμε το αιδοίο του Καρλ Μαρξ

συμπιεσμένο σε μία καρέκλα της Βρετανικής βιβλιοθήκης

προστατευμένο από βαρύ πανωφόρι ριγμένο πάνω στα πόδια

Και κάτω από αυτό ένα λινό παντελόνι

και ακόμα πιο κάτω σκέτα λευκά εσώρουχα

τα χείλη του αιδοίου ελαφρώς ανοικτά, σαν στόμα έτοιμο να μιλήσει

μουλιασμένο, αλλά όχι ακριβώς υγρό

εκείνη η ελαφριά έξαψη προκληθείσα από ένα καίριο χωρίο

της Λογικής του Χέγκελ – μήπως άραγε, σκέπτεται ο Μαρξ

η διαλεκτική κίνηση της ιστορίας μπορεί

να εννοηθεί ως η εκδιπλούμενη αυτο-κατάλυση

της ολότητας στην οποία είναι εμμενής; Το αιδοίο του Μαρξ

αθέλητα αντιδρά, η λέξη αιδοίο υπονοεί μία ολότητα

αποτελούμενη από χείλη, κλειτορίδα και ούτω καθεξής, θα ήταν λάθος

να περιγραφεί ως τρύπα, όπως ο κομμουνισμός δεν είναι

απλά και μόνο μία κριτική της οδύνης αλλά η πραγματική κίνηση

που καταλύει το υφιστάμενο καθεστώς πραγμάτων – το βαθύ

ροζ του εσωτερικού του αιδοίου του Μαρξ δεν είναι ακριβώς

κόκκινο, το αιδοίο δεν είναι ακόμη λιπασμένο

για να δεχτεί την είσοδο της προλεταριακής επανάστασης

μία παράταξη συμβουλεύει διέγερση της κλειτορίδας

ενώ μία άλλη περιγράφει μια τέτοια πράξη ως ενδεικτική παράταξης εμπροσθοφυλακής

ναι, θα ήταν καλύτερα το αιδοίο του Μαρξ να υγρανθεί

από μόνο του, χωρίς επιπλέον κίνητρα, με

τη βαθειά μουσκεμένη υγρότητα που είναι η υγρότητα της πραγματικής

επιθυμίας, η αλάθητη υγρότητα του πόθου,

η υγρότητα μιας απαραίτητης αγάπης