Το μυαλό μου | Γιώργος Νείρος

Το μυαλό μου

είναι ένας άντρας

που στέκεται ασάλευτος

πάνω σε μία γέφυρα

Σύντομα ο άντρας

βγάζει από την τσάντα

δύο κόκκινα μήλα

ψηλαφώντας τον τοίχο

βγαίνει στο δρόμο

απομένουν τα μήλα.

Τώρα τα μήλα είναι

μια γυναίκα. Μία

ψηλή γυναίκα.

Η ανταμοιβή της

είναι το αίμα

έχει το όνομά μου

στο λαιμό της

κάθε σταγόνα

είναι και η τελευταία

το γέλιο της είναι

άηχο

Φοράει το αγαπημένο μου

πουκάμισο.

Συνεχίζω να κάνω

σκέψεις

η καρδιά μου είναι

από πίσσα που

ανατινάζεται

Ρωτάς: Τι είναι πιο όμορφο

Φοβάμαι πως δεν ξέρω

να σου απαντήσω

Πέφτω στο λευκό ύπνο

ήρεμος.

η μητέρα μου.