Υπερωκεάνια | Σοφία Σταθάκη

Εσύ δεν γνωρίζεις πώς πονάει η καρδιά όταν νιώθει

δεν έχεις δει το αίμα στα βράχια να τρέχει

δεν έχεις αγγίξει ψυχή παγωμένη

δεν έχεις ξυπνήσει εσύ πίσω από πλάτη γυμνή.

Δεν έχεις συγχωρέσει τον πάγο στο σώμα σου

και ξέχασες να ποτίσεις τους κήπους σου

φοβάσαι μη σε κοροϊδέψουν οι φίλοι σου

μην πιεστείς, μην εκτεθείς, μην πονέσεις.

Φοβάσαι μήπως εκτεθείς αγάπη μου και κρύβεσαι

από ευθύνες και αισθήματα υπερωκεάνια

θέλεις μονάχα να χορεύεις τανγκό και να χαλάς τη φούστα μου

μα ακόμα και ο χορός δεν συγχωρεί την ψυχρία

κι η καρδιά σου είναι πάντα τακτοποιημένη

το μυαλό σου όλο μετράει τον χρόνο.

Αισθήματα αγάπη μου. Που διασχίζουν ωκεανούς.
Μηδαμινές αποστάσεις τα χιλιόμετρα μπροστά τους
ο χρόνος και οι εποχές έννοιες χωρίς περιεχόμενο
ο ύπνος αχρείαστος και η τροφή περίσσια.