Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης | Δύο ποιήματα από τη Μάτση Χατζηλαζάρου

Σε περιβάλλω με μια μεγάλη αναμονή.

Σε περιέχω όπως τ’ αραχωβίτικο κιούπι το λάδι.

Σε ανασαίνω όπως ο θερμαστής του καραβιού ρουφάει

μες στα πλεμόνια του το δειλινό το μπάτη.

Σ’ αγρικώ με την ίδια διάθεση που ο Ερυθρόδερμος

κολλάει το αυτί του χάμω, για ν’ ακούσει

Τον καλπασμό του αλόγου.

~*~

Την πιο ηδονική αφή την έχει το σταφύλι το πρωί,

σαν είναι δροσερό και σκεπασμένο με κείνη την άχνη

τη λεπτή. Πιάνω την κοιλιά σου, με τα τρία μου δάχτυλα,

και μου γεννιέται πάλι η εικόνα της δροσιάς του αμπελιού.

«Ποιήματα 1944-1985» εκδόσεις Ίκαρος 1989, Αθήνα.