Γελάω | Βαγγέλης Μάγειρος

Γελάω με τις πράξεις και τα χτυπήματά σας.

Με όσα σας έμαθαν από μικρά παιδιά.

Τότε που κανονικά θα έπρεπε,

Να τρέχετε στις αλάνες.

Ανάμεσα σε μπάλες και σε τάπες.

Γελάω ναι.

Γελάω με το φως που πέφτει στα μάτια σας.

Σας τυφλώνει και δεν βρίσκετε το στόχο.

Γελάω με το πως ζείτε τώρα,

Και κλαίω για αυτά έχετε ξεχάσει.

Για εκείνα που σας έκαναν κάποτε να πετάτε.

Γιατί κόψατε τα φτερά σας;

Άξιζε τόσο η χέρσα γη,

Σε σχέση με τον ελεύθερο ουρανό;