Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2020

Σελιδοδείκτης | Σάμης Γαβριηλίδης





"Θυμόμαστε, δεν χρησιμοποιούμε το Ολοκαύτωμα"
Από τους ελάχιστους εκδότες που κατείχε και την τέχνη της τυπογραφίας, ο Σάμης Γαβριηλίδης υπηρέτησε το βιβλίο από τις ομώνυμες εκδόσεις για περισσότερα από 40 χρόνια με βασική επιδίωξη τη διάδοση της γνώσης, τη διατήρηση της ιστορικής μνήμης, την καλαισθησία και την τέχνη της ανάγνωσης. 

Αυτή την επιδίωξη μετέφερε και στο Poems & crimes, τον πολυχώρο που δημιούργησε στο Μοναστηράκι, στον ουσιαστικά υπηρέτησε την θέση του ότι ο πολιτισμός είναι ένα όλον. Θεατρική, εικαστική και μουσική σκηνή, βιβλιοπωλείο, εκδοτητικό, χώρος πολλαπλών εκδηλώσεων και εκδηλώσεων ιστορικής μνήμης, μπαρ ρέστοραν, το στέκι της οδού Αγίας Άννης στέγασε την κοσμοθεωρία του Σάμη Γαβριηλίδη που με την ίδια συνέπεια και γενναιοδωρία υπηρέτησε την τέχνη του βιβλίου και την τέχνη της ζωής.

Όσοι τον γνώρισαν είχαν την ευκαιρία να διαπιστώσουν την αφοσίωσή του στο βιβλίο, αλλά και την επιμονή του στη συλλογική διαδικασία. Όπως έλεγε σε συνέντευξή του στην «Αυγή», «αυτό που θα ήθελα, όταν σαν εκδότης αναρτήσω, τυπώσω, δημοσιεύσω οποιοδήποτε βιβλίο, είναι να έχει περάσει από τον έλεγχο και την ακρίβεια που περνούσαν ακόμα και τα χειρόγραφα βιβλία προ του Γουτεμβέργιου. Ο μεγάλος κίνδυνος σήμερα είναι η ευκολία και η ταχύτητα της τεχνολογίας. Αυτή ή την παίρνεις με το μέρος σου ή σε καταπίνει. Για να μη μας καταπιεί, πρέπει να βρεθούμε όλοι μαζί».

Ο Σάμης Γαβριηλίδης ξεκίνησε την εκδοτική του δραστηριότητα στη Μεταπολίτευση αρχικά με τις εκδόσεις Πλέθρον και στη συνέχεια με τον δικό του εκδοτικό οίκο όπου επικεντρώθηκε στην πεζογραφία, την ποίηση, το δοκίμιο αλλά και την αστυνομική λογοτεχνία. Υπηρέτησε επίσης τον εκδοτικό χώρο και ως συνδικαλιστής. Η τέχνη της τυπογραφίας αλλά και η μνήμη υπήρξαν πυξίδες ζωής για εκείνον.

Πολιτικά ανεξίθρησκος που είχε  αρδεύσει από τις αξίες της Αριστεράς και ακολουθούσε με συνέπεια το δρόμο της ευγενούς άμιλλας και του απλόχερου μοιράσματος. Άνθρωπος της χαράς και  της θετικής σκέψης, μετέτρεψε το τραύμα του ολοκαυτώματος, σε διαρκή σπονδή στη μνήμη, με βιβλία, εκδηλώσεις, καθημερινές κουβέντες. Η μητέρα του ήταν από τους ελάχιστους που κατόρθωσαν να επιζήσουν από τα στρατόπεδα εξόντωση των ναζί.

Πηγή κειμένου: Η Αυγή






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου