Επιμέλεια: Μαρίνα Καρτελιά
Eίχα έναν θείο, τον Σάμη. Έζησε δύο δεκαετίες στο Τροκαντερό στο Παρίσι σε ξενοδοχείο, δεν έφτιαξε σπίτι. Αυτά που είδανε τα μάτια του στον Πόλεμο δεν τον άφηναν να στεριώσει. Δούλεψε περάσανε λεφτά από τα χέρια του γυναίκες ταξίδια…
Έφερνε δώρα στη μάνα μου μεταξωτά μαντήλια κι ακριβά αρώματα. Οταν πήγα το 80 φοιτητής έμενα κάπου κοντά, πέρναγα και κοιτούσα τα ξενοδοχεία απ’ έξω και αναρωτιώμουν σε ποιό να έμενε; Ζούσε τότε. Δεν τον ρώτησα. Είχε γυρίσει μεγάλος πιά και έμενε στην Αλεξάνδρας ψηλά με τη την γιαγιά την Εστέρ.
Aυτή τη μουσική την έγραφα και τον είχα στο νου μου.
[Παναγιώτης Καλαντζόπουλος, από προσωπική ανάρτηση στο facebook.]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου