Όνειρο στο καφάσι | Βαγγέλης Μάγειρος

Ζεις.

Αναπνέεις.

Περπατάς.

Χωράς σε ένα υπέροχο καφάσι,

Που διάλεξαν τυχαία,

Από μια λαϊκή αγορά.

Ανάμεσα σε φρούτα ώριμα,

Που σαπίζουν αργά αργά.

Πέρασαν και σε είδαν πολλοί,

Μα έφυγαν μακριά.

Είδαν ότι όσοι ονειρεύονται,

Κοστίζουν ακριβά.