Σκληρός κι αδίστακτος ο βασιλιάς
για όνειρα γεμάτα πλούτη
πάτησε το χώμα της Τροίας,
αρματωμένοι οι Αχαιοί
φύγανε και τούτοι. Διψασμένος να γίνει άρχοντας, έφυγε για την Τροία ο Αγαμέμνονας. Μπουλούκια ξεφορτώθηκαν στην άμμο της Ιλιάς,. Κλαίει και θρηνεί ο Απόλλωνας, τους ναούς του ατίμασαν, πάτησαν τα χωριά, για όνειρα γεμάτα πλούτη. Έκαναν στάχτη τον κάμπο της Ιλιάς, κλαίνε κι οδύρονται οι μάνες της Τροίας, τα παλληκάρια τους θυσία, στον βωμό της λευτεριάς. Χαίρει λάφυρα ο βασιλιάς, που θέλει να γίνει άρχοντας της Ιλιάς. Σκληρός κι αδίστακτος ο Αγαμέμνονας, μα σκληρή εκδίκηση έχει ο Απόλλωνας. Στων Αχαιών τα μέρη σπέρνει πανικό. Οι ολόχρυσες Μυκήνες μεσ' τον πυρετό. Θάνατο σπέρνει ο βασιλιάς, θάνατο σπέρνει κι ο Απόλλωνας,. Μα ο γέρος βασιλιάς, στον αγώνα πέφτει μονομιάς, χωριά και κάστρα πέφτουν με μιας, στων Αχαιών τα χέρια τα μέρη της Τροίας. Αμπέλια και χωράφια κάηκαν μονομιάς, για όνειρα γεμάτα πλούτη. Ήρθε ο Αγαμέμνονας, μα το λιοντάρι της Τροίας, ο πρίγκιπας ο Έκτορας, σπέρνει τον χαμό, κι Αχαιοί μες στον κατατρεγμό, σαν τ' άκουσε αυτό, του Αγαμέμνονος το πρωτοπαλίκαρο, έζωσε τα άρματα μες τον πανικό, τον Αχιλλέα τον ξακουστό. Ήρθεν η ώρα για το αναπόφευκτο, τα λιοντάρια μες το αίμα το πορφυρό, να τσακίσουν θέλουν τον αντίπαλο. Χτυπάνε τα σπαθιά τους με θυμό. Να τσακίσουν θέλουν τον αντίπαλο. Για τα μάτια μιας γυναίκας τάχα γίνεται αυτό,
για όνειρα γεμάτα πλούτη ήρθε ο Αγαμέμνονας, Χαίρει κορμιά ο Χάροντας, τι σόι όνειρα είναι αυτά; Στο αίμα βουτηγμένα, όλα τα παιδιά, σπίτια μέσα στην φωτιά, νερά θολά. Το αίμα των αθώων για πλούσια όνειρα. Άρχοντας θέλει να γένει ο άπληστος, στα μέρη τις Ιλιάς, μα μόνο στάχτη άφησε, τα έκαψε μονομιάς.
φύγανε και τούτοι. Διψασμένος να γίνει άρχοντας, έφυγε για την Τροία ο Αγαμέμνονας. Μπουλούκια ξεφορτώθηκαν στην άμμο της Ιλιάς,. Κλαίει και θρηνεί ο Απόλλωνας, τους ναούς του ατίμασαν, πάτησαν τα χωριά, για όνειρα γεμάτα πλούτη. Έκαναν στάχτη τον κάμπο της Ιλιάς, κλαίνε κι οδύρονται οι μάνες της Τροίας, τα παλληκάρια τους θυσία, στον βωμό της λευτεριάς. Χαίρει λάφυρα ο βασιλιάς, που θέλει να γίνει άρχοντας της Ιλιάς. Σκληρός κι αδίστακτος ο Αγαμέμνονας, μα σκληρή εκδίκηση έχει ο Απόλλωνας. Στων Αχαιών τα μέρη σπέρνει πανικό. Οι ολόχρυσες Μυκήνες μεσ' τον πυρετό. Θάνατο σπέρνει ο βασιλιάς, θάνατο σπέρνει κι ο Απόλλωνας,. Μα ο γέρος βασιλιάς, στον αγώνα πέφτει μονομιάς, χωριά και κάστρα πέφτουν με μιας, στων Αχαιών τα χέρια τα μέρη της Τροίας. Αμπέλια και χωράφια κάηκαν μονομιάς, για όνειρα γεμάτα πλούτη. Ήρθε ο Αγαμέμνονας, μα το λιοντάρι της Τροίας, ο πρίγκιπας ο Έκτορας, σπέρνει τον χαμό, κι Αχαιοί μες στον κατατρεγμό, σαν τ' άκουσε αυτό, του Αγαμέμνονος το πρωτοπαλίκαρο, έζωσε τα άρματα μες τον πανικό, τον Αχιλλέα τον ξακουστό. Ήρθεν η ώρα για το αναπόφευκτο, τα λιοντάρια μες το αίμα το πορφυρό, να τσακίσουν θέλουν τον αντίπαλο. Χτυπάνε τα σπαθιά τους με θυμό. Να τσακίσουν θέλουν τον αντίπαλο. Για τα μάτια μιας γυναίκας τάχα γίνεται αυτό,
για όνειρα γεμάτα πλούτη ήρθε ο Αγαμέμνονας, Χαίρει κορμιά ο Χάροντας, τι σόι όνειρα είναι αυτά; Στο αίμα βουτηγμένα, όλα τα παιδιά, σπίτια μέσα στην φωτιά, νερά θολά. Το αίμα των αθώων για πλούσια όνειρα. Άρχοντας θέλει να γένει ο άπληστος, στα μέρη τις Ιλιάς, μα μόνο στάχτη άφησε, τα έκαψε μονομιάς.
The War of Troy (Tapestry), 1475-1490 (made). Tapestry showing scenes from the Trojan wars. Museum Number 6-1887.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου