Από μικρή μου άρεσε να διαβάζω βιβλία. Σε μια γενική
επισκόπηση της αναγνωστικής μου ζωής, είναι ελάχιστες οι μέρες που έχω περάσει
χωρίς να ανοίξω ένα βιβλίο. Σ' όλες αυτές
τις μέρες όμως ήταν λίγες οι φορές που διάβασα ένα τόσο μεγάλο βιβλίο σε τόσο
σύντομο διάστημα χωρίς να σταματήσω την ανάγνωση σχεδόν καθόλου.
Το βιβλίο αυτό έφτασε στα χέρια μου με το σχόλιο «συγκλονιστικό». Παρέμεινα επιφυλακτική γιατί ξέρω ότι το γούστο
είναι κάτι υποκειμενικό. Το ξεκίνησα όμως αμέσως, με μεγάλη περιέργεια.
Τελικά, όντως, δεν μπορούσα να ξεκολλήσω. Παρά τις υποχρεώσεις που με περίμεναν,
για 2,5 μέρες τις άφησα εντελώς στην άκρη. Διάβαζα ασταμάτητα. Και έτσι απλά,
732 σελίδες έφυγαν σαν νερό.
Μαζί με τους
πρωταγωνιστές, έζησα κι εγώ έναν μεγάλο έρωτα. Ο πόλεμος, ο θάνατος, κι οι
αρρώστιες παίζουν κυρίαρχο ρόλο σ' αυτή την ιστορία. Η αγάπη και η αυτοθυσία όμως
είναι αυτά που στο τέλος επικρατούν.
Πρόκειται για μια συγκινητική ιστορία για την αγριότητα του
πολέμου, για το εφήμερο της ανθρώπινης ζωής, για την αποφασιστικότητα και τη
δύναμη που προέρχονται από την αγάπη (οικογενειακή, ερωτική ή και απλά
αλτρουιστική). Αντέχει το σώμα αλλά κυρίως η ψυχή, όταν περιτριγυρίζεται από
αδιέξοδα, θάνατο και καταστροφή; Η απάντηση της Τατιάνας και του Αλεξάντερ
είναι ναι. Κι ενώ όλοι ξέρουμε ότι τέτοιοι μεγάλοι έρωτες υπάρχουν μόνο
στα παραμύθια, τα έντονα συναισθήματα που περιγράφονται, μας παρασύρουν να ζήσουμε κι εμείς, σαν
να βρισκόμαστε εκεί, το δικό τους
παραμύθι.
Παρά τη μεγάλη έκταση του βιβλίου, ο αναγνώστης δεν χάνει ούτε λεπτό
το ενδιαφέρον του. Οι εκτενείς λεπτομερειακές περιγραφές προσδίδουν ρεαλισμό τόσο στο θέμα του πολέμου όσο
και σ' αυτό του έρωτα. Μ' αυτό τον τρόπο, τα αρνητικά συναισθήματα που
δημιουργεί το αδιέξοδο του πολέμου μπαίνουν προσωρινά σε δεύτερο πλάνο και για
λίγο κυριαρχεί η άνευ όρων αγάπη, πάντα όμως με τον πόλεμο και τις συνέπειές
του να καραδοκούν.
Συμπέρασμα: επιβεβαίωσα το χαρακτηρισμό «συγκλονιστικό», πριν
καν τελειώσω το βιβλίο. Ο χρόνος που αφιέρωσα διαβάζοντας το, το αποδεικνύει
περίτρανα.
Τώρα απλά ανυπομονώ να διαβάσω τη συνέχεια, καθώς μόλις τελείωσα το
βιβλίο, ανακάλυψα ότι πρόκειται για τριλογία, μια εκτενέστατη, ελπίζω συνολικά
συγκλονιστική, τριλογία.
Σημείωση: ο αριθμός των 732 σελίδων που ανέφερα προέρχεται από την πρώτη έκδοση του βιβλίου το 2001 από τις εκδόσεις Ωκεανίδα. Πλέον ο Μπρούτζινος Καβαλάρης επανακυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Διόπτρα (2017).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου