Ενστικτωδώς
χτυπάω συνέχεια πόρτες
που μοιάζουν ν' ανήκουν
σε "τρελούς" ή παιδιά.
Ίσως αναζητάω τ' όνειρο
που είναι η δική μου αλήθεια.
Από μικρό κι από τρελό, λένε.
Είμαι πάντα το ένα,
παλεύω κάθε μέρα
να παραμείνω το άλλο.
Για την "αλήθεια"
μη με ρωτάς.
Φωτογραφία Έλλη Πράντζου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου