Καθόσουν στο μπαρ
μ΄ένα τζιν στο δεξί σου χέρι
κι έμοιαζε αυτό να είναι
το μοναδικό δεδομένο σου
εκείνη τη στιγμή.
Έδειχνες να έχεις χάσει τον εαυτό σου
κι εγώ ένιωθα
πως ήθελα να σε βρω.
Εκείνο το ποτήρι
που για σένα ήταν διαφυγή
για μένα έμοιαζε
τρόπος να σε μάθω.
Δεν ήξερα αν έπρεπε να ευχηθώ
να ήμουν αυτό
ή να μπορούσα να πιω από εκεί.
Έτσι σε πλησίασα.
Με τις ευχές
δεν πέτυχε ποτέ κανείς τίποτα εξάλλου.
Φωτογραφία Ευτυχία Πασχαλίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου