Ρομφαία
Δηλητηριασμένο σώμα
σαν κερασμένα ποτά
σε χρησιμοποιημένα ποτήρια
Νύχτα βαριά, περασμένες μια
Ανθισμένες προσδοκίες
τα μάτια σε
πεινούν κι εσύ
εκδίδεσαι για να φας
χρήμα
Το δέρμα σου
Λερωμένο χαρτί με
Σάλια και
΄Ιχνη σπέρματος
΄Ο,τι λαχταρήθηκε να κρατηθεί
Λαίμαργη δαγκωματιά σε
σφιχτή χούφτα
Αγκίστρια ανοιχτά στόματα
οι πόροι σου εκπνέουν
οινόπνευμα
Με άρωμα μαύρων μαντηλιών
της νύχτας κρύβεις τον
΄Ιλιγγό σου
Τα μάτια σου κρεμασμένες
Αγάπες
Καταιγίδες φωτιάς
θα πληγωθούν σ΄άγνωστα
χείλη
΄Ενας ανίατος ήλιος εμπύρετης
παρόρμησης
είν΄η κραυγή σου
Γιατί βγήκες στο σεργιάνι
Ενώ νοσείς;
Ποια πόρτα θ΄ανοίξεις
Και πώς
Θα βγείς;
Κωνσταντία Φαγαδάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου