Έναν | Μαριλένα Κολλάρου

Έναν άνθρωπο, απ' όλα.
Έναν άνθρωπο με βλέψεις κι αστοχίες,
έναν για μετά τα μεσάνυχτα,
έναν ο οποίος δεν θα γίνει κολοκύθα.
Έναν άνθρωπο για κάτω απ' την κουβέρτα,
να ξέρει να στρώνει καλαίσθητα το τραπέζι
να γεμίζει δαχτυλιές
σε τοίχους, καθρέφτες και τζάμια.
Έναν άνθρωπο να σωπαίνει,
να φοβάται το σκοτάδι
και να πλένει καταναγκαστικά τα δόντια.
Έναν άνθρωπο για την καφετέρια, τον γιατρό
την κουζίνα, το μπάνιο
τον τάφο.
Έναν