Απόσπασμα από το υποψήφιο για το Κρατικό Βραβείο "Τυχερό" | Κώστας Καβανόζης

Επιμέλεια: Μαρίνα Καρτελιά.

Η στήλη Σελιδοδείκτης και το Pause 

παρουσιάζουν σήμερα ένα απόσπασμα από το

Υποψήφιο για το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος

Τυχερό

του Κώστα Καβανόζη

Κ Ε Φ Α Λ Α Ι Ο    Δ Ε Κ Α Τ Ο    Ε Κ Τ Ο

Δ ΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΞΕΧΑΣΩ εκείνη την ημέρα. (χαμηλώνει η φωνή, τονίζονται τα σύμφωνα, τα φωνήεντα τραβιούνται) Είχε έναν αέρα! ΄Ενα κρύο! ήταν τα λόγια με τα οποία μου περιέγραψε τις επικρατούσες στη συμπρωτεύουσα καιρικές συνθήκες κατά την αποφράδα Πέμπτη 29η Οκτωβρίου 1959 η Λίτσα Μπουζούδη.

      Την άλλη μέρα πήρα τη μάνα μου. Την πήρα για να την ησυχάσω, γιατί βγήκε και γύριζε στην Καλαμαριά, Και λέγανε ο γιος σου έτσι, και πάει ο γιος σου της λέγανε. Την άλλη μέρα το πρωί. Πήρα τηλέφωνο. Μετά ήρθα κιόλας, την είδα, μου αφηγήθηκε ο ευρισκόμενος κατά τη στιγμή της συνάντησής μας στο ογδοηκοστό δεύτερο έτος της ηλικίας του Σάββας Σφαιρόπουλος σχετικά με το πώς ενημέρωσε τους οικείους του για το γεγονός ότι δεν συγκαταλεγόταν μεταξύ των επιβατών του καταπεσόντος αεροσκάφους. Για κάποιο λόγο, μου διευκρίνισε αμέσως μετά ο μικρότερος γιος του Γιώργος - ο οποίος συμμετέχοντας ενεργά διευκόλυνε σε σημαντικό βαθμό τη σύζητησή μας -, όταν βγήκε η λίστα επιβατών ο μπαμπάς ήταν μέσα, παρόλο που δεν πέταξε. Και τότε υπήρχανε μόνο ραδιόφωνα, δεν είχαμε τηλεοράσεις... Ειδικά στην Καλαμαριά, ας πούμε, ούτε τηλέφωνα δεν υπήρχαν, δύο τηλέφωνα υπήρχαν στην Καλαμαριά, το ένα ήταν στο καφενείο, ε μπαμπά; Οπότε η γιαγιά μου, η μαμά του, όταν βγήκε, την κοιτούσε ο κόσμος περίεργα. Αισθάνθηκε δηλαδή η γιαγιά μου ότι κάτι... Και κάποιος στο τέλος τη ρώτησε, πώς έγινε δεν ξέρω, και της το ΄πανε και στην αρχή τον θεωρούσανε πεθαμένο δηλαδή οι γονείς του. Και μετά ο μπαμπάς το σκέφτηκε στην πορεία, γιατί είχε βγει στα ραδιόφωνα, οπότε έπεσε και στην αντίληψη του μπαμπά, και έτσι πήρε τηλέφωνο απ΄την Αθήνα στο καφενείο και είπε είμαι ο Σάββας, πείτε τη μαμά μου ότι είμαι ζωντανός, δεν ήμουν στο αεροπλάνο, στους γονείς μου να πείτε.

        ΕΙΧΕ ΠΡΟΑΙΣΘΗΣΙΝ; είναι ο τίτλος μονόστηλης παραγράφου από το κύριο άρθρο της εφημερίδας  Ἀκρόπόλις την επομένη του δυστυχήματος, η οποία είναι αφιερωμένη στην περίπτωση τοῦ ἐπιλέκτου ποδοσφαιριστοῦ τοῦ Ἁπόλλωνος Καλαμαριᾶς: Οὗτος τήν τελευταίαν στιγμήν ἀπεφάσισεν αἰφνιδίως νά μή επιβῆ τοῦ ἀεροπλάνου καί δέν προσῆλθε στο ἀεροδρόμιον, τηλεφωνήσας σχετικῶς εἰς τά γραφεία τῆς Ἐταιρείας. Ἡ  ἕμπενυσις αὐτή τοῦ δημοφιλοῦς ποδοσφαιριστοῦ (ἐκ τῶν καλυτέρων τῆς Θεσσαλονίκης) εἶχεν ὡς σθνέπεια τήν διάσωσίν του (...). Σημειωτέον ὅτι ὁ Σφαιρόπουλος ἔκανε ἐπανειλημμένα τηλεφωνήματα διά τήν ακύρωσιν τοῦ εἰσητηρίου του, χωρίς να ἐπιτυγχάνῃ αὐτήν. Τέλος κατώρθωσε νά τό ακυρώση. Ἄν δέν κατώρθωνε τοῦτο, θα εἶχεν επιβῆ τοῦ ἀεροπλάνου. Παρόμοια δημοσιεύματα αναφερόμενα με λεπτομέρειες στην ἀναβολήν τοῦ ταξιδίου του Σάββα Σφαιρόπουλου εμφανίζονται στο σύνολο σχεδόν του Τύπου της ίδιας ή των επομένων ημερών. Στην έκτη σελίδα της εφημερίδας Ἐλευθερία της 30ής Οκτωβρίου, η σχετική με την περίπτωση του νεαρού ποδοσφαιριστή αναφορά έχει τον εύγλωττο τίτλο Ο ΤΥΧΗΡΟΣ.




Τυχερό,
Κώστας Καβανόζης,
Εκδόσεις Πατάκη.

Ο Κώστας Καβανόζης κατάγεται από το Τυχερό Έβρου. Γεννήθηκε στην Κομοτηνή το 1967 και ζει στην Ξάνθη. 

Κυκλοφορούν τα βιβλία του Τυχερό (μυθιστόρημα, Πατάκης 2017, βραχεία λίστα Βραβείου Μυθιστορήματος Αναγνώστη), Το χαρτόκουτο (μυθιστόρημα, Πατάκης 2015, βραχεία λίστα Βραβείου Μυθιστορήματος Αναγνώστη), Όλο το φως απ’ τα φεγγάρια (διηγήματα, Πατάκης, 2011, βραχεία λίστα Κρατικού Βραβείου Διηγήματος και Βραβείου Διηγήματος Διαβάζω), Του κόσμου ετούτου (μυθιστόρημα, Κέδρος, 2009) και Χοιρινό με λάχανο (νουβέλες, Κέδρος, 2004). 

Είναι φιλόλογος με μεταπτυχιακό στη Δημιουργική Γραφή, μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και διδάσκει στη Μέση Εκπαίδευση, σε σεμιναριακά μαθήματα του ΠΜΣ Δημιουργική Γραφή του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, όπως επίσης και στους διαδικτυακούς κύκλους μαθημάτων δημιουργικής γραφής της αλυσίδας πολιτισμού Ιανός. 

Κείμενά του έχουν συμπεριληφθεί σε συλλογικές εκδόσεις, δημοσιεύονται κατά καιρούς σε εφημερίδες, περιοδικά και ηλεκτρονικές σελίδες, έχουν παιχτεί στο θέατρο και έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα αλβανικά, τα γαλλικά και τα ουγγρικά. Το 2012 τιμήθηκε από το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου της Γαλλίας (CNL) και το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου της Ελλάδας (ΕΚΕΒΙ) με υποτροφία συγγραφής.