Είναι το καλοκαίρι στο τελείωμά του
σαν απολογισμός ευτυχισμένων στιγμών.
Εκείνων που ήρθαν κι όσων ακόμη λαχταράμε.
Δεν περιμένει τα καλοκαίρια όμως η ψυχή για να ζήσει.
Εσένα περιμένει. Σε αφουγκράζεται
ώσπου εσύ να ονομάσεις ευτυχία τη ζωή σου.
Ζεις μέσα σ' εκείνα τα μάτια
που ανασταίνονται όταν τα κοιτάς.
Ζεις μέσα σ' εκείνες τις λέξεις
που δηλώνουν τα "σε θέλω" και τα "σ' αγαπώ" του έρωτά σου.
Ζεις μέσα σ' αυτές τις στιγμές
την ανυποψίαστης απροειδοποίητης αγκαλιάς της.
Ζεις μέσα στους πιο αληθινούς καβγάδες σας
όταν "δε θέλετε να βλέπετε ο ένας τον άλλον"
γιατί δεν μπορείτε στ' αλήθεια καθόλου χωριστά.
Ζεις μέσα στο ένα ακόμη βήμα προς το όνειρό σου,
εκείνο που σου έλεγαν όλοι να μην προσπαθήσεις καν
κι εσύ τους παράκουσες.
Ζεις μέσα στο σημερινό ηλιοβασίλεμα
που θα ξετυλίξει μπροστά σου κι όλες τις περασμένες σου στιγμές.
Ζεις μέσα στο φεγγάρι που θα σου κλείσει απόψε το μάτι
καθώς θα μετράει μαζί σου τα φιλιά σας.
Ζεις μέσα στ' ανεκπλήρωτα
γιατί βγήκες από εκείνα πιο δυνατός
κι έτοιμος να εκπληρώσεις τα επόμενα.
Ζεις μέσα από το πονηρό χαμόγελό της
που ξέρεις ότι είναι μόνο για σένα όπως κι όλα όσα υπόσχεται.
Ζεις γιατί είσαι καλά κι έχεις τη δύναμη να κάνεις τα πάντα.
Δεν περιμένει ένα καλοκαίρι η ψυχή για να λευτερωθεί.
Την πίστη σου χρειάζεται.
Γιατί ζεις.
Κι αυτό είναι από μόνο του ευκαιρία.
Φωτογραφία Έλλη Πράντζου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου