Κοίταξα μέσα από την κλειδαρότρυπα.
Ξέρεις τι είδα;
Να μιλάνε για όνειρα,
Αυτοί που δεν έπεσαν ποτέ για ύπνο.
Να κουνάν το δάκτυλο σε αυτούς,
Που τολμούν να ζουν με τρέλα.
Να γελάνε με τα σχέδια τους.
Αυτοί.
Που δεν άντεξαν,
Αυτοί.
Που δεν άντεξαν,
Του κόσμου τη μαγεία.
Που έκλεισαν το μυαλό τους,
Που έκλεισαν το μυαλό τους,
Μέσα στο τσιμέντο.
Που σε κάθε μας βήμα τρέμουν,
Που σε κάθε μας βήμα τρέμουν,
Γιατί η γη ανοίγει.
Ξέρουν ότι μπορούν εύκολα,
Να πέσουν μέσα.
Και άμα το ρήγμα κλείσει,
Πως θα μπορέσουν να γελάσουν ξανά;
Πως θα μπορέσουν να γελάσουν ξανά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου