Χωρίς δεσμά | Βαγγέλης Μάγειρος

Τρέχα.
Τρέχα γρήγορα μη σκέφτεσαι.
Δεν έχει νόημα.
Δε βοήθησε ποτέ κανέναν.
Κοίτα.
Δεν υπάρχουν όρια.
Δεν υπάρχουν φράκτες.
Μπροστά μας μόνο απέραντες πεδιάδες.
Φύτρωσαν τα όνειρα,
Κι έβγαλαν απαλό χλωρό χορτάρι.
Έσπειρες τη θύελλα,
Και τώρα θα θερίσεις τη βροχή.
Δες.
Τα σύννεφα αλλάζουν.
Φτιάχνουν παράξενα σχήματα,
Που μόνο σε σένα μοιάζουν.
Κάπου πίσω απ' τα βουνά,
Ένα μικρό παιδί μαζί σου ζητάει να παίξει.
Φαίνεται κατάλαβε,
Πως όλα τα παιχνίδια,
Εσύ τα έχεις φέρει.