Απόψε θα βολτάρουμε στις αρχές της Άνω
Πόλης. Σε ένα σημείο της Θεσσαλονίκης
φύσει ειδυλλιακό, το οποίο κουβαλάει
από μόνο του μια ατμόσφαιρα που δύσκολα
μπορεί κανείς να συγκρίνει με οποιαδήποτε
άλλη. Ανηφορίζοντας, λοιπόν, προς τα
δρομάκια της περιοχής, στην οδό Αποστόλου
Παύλου 35, συναντάμε στο αριστερό μας
χέρι ένα χαρακτηριστικό διώροφο κτίριο
χωρίς περιττά διακριτικά. Δε χρειάζεται
τίποτε απ’ όλα αυτά εξάλλου όταν κάτι
έχει τη δική του προσωπικότητα και την
αναδεικνύει με κάθε ευκαιρία.
Ο λόγος για
το κρητικό παραδοσιακό οινοποτείο-ρακάδικο
“Το σπίτι του Πασά” που μας έχει
φιλοξενήσει πολλά βράδια χωρίς ωστόσο
ποτέ να μας είναι αρκετά. Αν και τα παιδιά
δε συνηθίζεται να προβάλουν τον χώρο
μέσω αντίστοιχων αφιερωμάτων, λόγω της
φιλικής μας σχέσης και της εκτίμησής
τους στο Pause. άνοιξαν
τόσο τις πόρτες όσο και τις καρδιές τους
αποκλειστικά για εμάς και τους
ευχαριστούμε. Ελάτε να
γνωρίσουμε, λοιπόν, τον Πασά.
Το ιδιαίτερο
και ζεστό αυτό μεζεδοπωλείο στεγάζεται
σε ένα διατηρητέο νεοκλασικό σπίτι που
μάλιστα υπάρχει η προοπτική να
χαρακτηριστεί μνημείο. Πρόκειται για
κτίριο πολιτιστικής κληρονομιάς που
αποτελεί ένα από τα “κοσμήματα” της
περιοχής. Έγινε μαγαζί από το 1993 όταν
τότε κάποιος παρατηρώντας το μέρος το
αγάπησε και θέλησε να το κάνει στέκι.
Συνδέοντας το κέντρο με την Άνω Πόλη,
πίσω από το Τουρκικό προξενείο, βρίσκεται
στο ιδανικό κομβικό σημείο ώστε να
αποτελεί καρδιά των πάντων.
Το όνομά του
το απέκτησε λόγω μιας περίεργης ιστορίας
που είχε δημιουργηθεί με βάση τον κάτοχο
του σπιτιού τον πατέρα του οποίου έλεγαν
Πασά. Οι εκδοχές της ιστορίας είναι δύο.
Η μία εκδοχή, λοιπόν, θέλει τον πατέρα
του αξιωματικό στον τούρκικο στρατό
οπότε και κατέληξε να τον φωνάζει “Πασά’
η γειτονιά. Σύμφωνα με την άλλη εκδοχή
– που φαίνεται να είναι κι η αληθινή-
ήταν Χριστιανός με μουσουλμανικές
πεποιθήσεις κι είχε δύο γυναίκες, μία
στον όροφο και μία στο ισόγειο, γι’ αυτό
κι όλη η γειτονιά έλεγε το σπίτι του
“Σπίτι του Πασά”.
Στον προαύλιο
χώρο του παλιότερα υπήρχε μια βρύση
όπου ήταν μέρος σύναξης της γειτονιάς
- κι όχι μόνο- πριν ακόμη γίνει σπίτι. Η
ενέργειά του, λοιπόν, είναι δυνατή μιας
και με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ήταν
από πάντα σημείο συνάντησης.
Ερχόμενοι
στο σήμερα βρίσκουμε στο Σπίτι του Πασά
την κρητική πλέον ψυχή η οποία είναι
διάχυτη τόσο στον χώρο όσο και στους
μεζέδες του. Τυριά όπως μυζήθρα και
κεφαλοτύρι, λιαστές ντομάτες, ελιές,
κρασιά κι απάκι χειροποίητο είναι μόνο
μερικά από τα προϊόντα που φέρνουν το
ξεχωριστό χρώμα κι άρωμα της Κρήτης
κατευθείαν στα πιάτα μας όπως κι η ρακή
η καταγωγή της οποίας είναι από τα
Μάταλα. Δε
θα μπορούσαμε, λοιπόν,
να παραβλέψουμε την αμιγώς ελληνική,
μεσογειακή-κρητική κουζίνα του μαγαζιού
που παντρεύεται ενίοτε με τη Βόρεια
Ελλάδα προσφέροντάς μας απλόχερα ζεστές,
σπιτικές κι ιδιαίτερες γεύσεις. Θα
θέλαμε κάπου
εδώ
να δώσουμε τα ειλικρινή μας εύσημα στα
παιδιά που δουλεύουν με εξαιρετικά και
φρέσκα προϊόντα
διατηρώντας πάντα τον πήχη της ποιότητας
ψηλά.
Ο Πασάς είναι
μια μουσική ταβέρνα με παραδοσιακά
κυρίως ακούσματα, όπως ρεμπέτικα,
πολίτικα, νησιώτικα και φυσικά κρητικά.
Δύσκολα θα ακούσεις κάτι σε
εμπορικό ύφος. Επίσης φημίζεται για
τα live του που
λαμβάνουν χώρα στο ισόγειο έξι φορές
την εβδομάδα εκτός Κυριακής μέσα από
τα οποία ο κόσμος έρχεται πιο κοντά μιας
και το κλίμα διατηρείται πάντα παρεΐστικο.
Το Σπίτι του Πασά δεν πήρε το όνομά του
τυχαία μιας κι εκτός από την ξεχωριστή
ιστορία του κλείνει μέσα του και την
οικογενειακή ζεστασιά
που προωθούν χρόνια τώρα οι άνθρωποί
του.
Την
Πρωτομαγιά του 2014 το μαγαζί ήρθε στα
χέρια των τωρινών “σπιτονοικοκύρηδων”
αφού προηγουμένως είχε αλλάξει πολλά
χέρια. Τα παιδιά ήρθαν στη Θεσσαλονίκη
από την Κρήτη για σπουδές και τελικά –
για καλή μας τύχη- έμειναν στην πόλη
ώστε να δουλέψουν το “Σπίτι του Πασά”
φέρνοντας μαζί τους την πνοή του νησιού.
Ο Θεοδόσης, με τον οποίο μιλήσαμε, είναι
αναπόσταστο κομμάτι πια του Πασά. Δεν
είναι τυχαίο που θα τον ακούσεις τόσα
χρόνια μετά να συστήνεται πλέον ο ίδιος
ως Πασάς κι όχι άδικα.
Το
ισόγειο του μαγαζιού στεγάζει ένα
φιλόξενο κουτούκι- ταβερνείο με πιο
παραδοσιακό στιλ κι ακούσματα ρεμπέτικα,
κρητικά κι ενίοτε έντεχνα, όπου
μαντινάδες κοσμούν τους τοίχους μιας
κι η καρδιά της Κρήτης χτυπάει εμπράκτως
στον χώρο. Τα παιδιά δεν προσπαθούν
να πουλήσουν την Κρήτη
αλλά την προβάλουν με
όμορφους τρόπους μιας κι
ο Πασάς είναι η Κρήτη κι οι ίδιοι βέροι
Κρητικοί. Ο επάνω όροφος
είναι ένα παρεΐστικο μοντέρνο μεζεδοπωλείο
με μπαρ και πιο έντονα χρώματα. Εκεί θα
ακούσεις σχεδόν όλων των ειδών τις
μουσικές εκτός από εμπορικά ελληνικά
και ξένα κομμάτια.
Το
μαγαζί θεωρείται πλέον ξεκάθαρα στέκι
και δουλεύει περισσότερο με θαμώνες οι
οποίοι συνήθως σπεύδουν εγκαίρως για
τις απαραίτητες κρατήσεις μιας κι
αποτελεί αγαπημένο προορισμό όλες τις
μέρες της εβδομάδας. Τις
καθημερινές χαίρεσαι να βλέπεις τα
τραπέζια του γεμάτα φοιτητοπαρέες αλλά
ο Πασάς δεν περιορίζεται μόνο σε αυτές.
Κυρίως τα Παρασκευοσαββατοκύριακα θα
συναντήσεις όλο το φάσμα των ηλικιών
να γίνεται μια τεράστια παρέα. Όλοι στον
Πασά έχουν μάθει να το γλεντάνε και σ’
αυτό συμβάλλει η ανοιχτόκαρδη διάθεση
των παιδιών που συνεργάζονται επιτυχώς
και με μεράκι για να μη χάνει ποτέ ο
χώρος τον χαρακτήρα του.
Μια
επίσης όμορφη
συνήθεια είναι το κέρασμα της ρακής που
μας βάζει κατευθείαν στην παρέα και στο
γενικότερο κλίμα της χαλαρής
κι ανοιχτόκαρδης οικογένειας του Πασά.
Εξάλλου, όπως μας είπε κι ο ίδιος ο Πάσας
- κατά
κόσμον Θεοδόσης- αυτή είναι κι η φιλοσοφία
του μαγαζιού. Εκεί νιώθουμε
σαν στο σπίτι μας
κι ακόμη πιο ξέγνοιαστοι.
Τα καλοκαίρια θα σε μαγέψει η αυλή του
όπου βγαίνουν τα τραπέζια και γεμίζουν
διαρκώς χαμογελαστά πρόσωπα. Το αμπέλι
που δεσπόζει ακριβώς από πάνω προσδίδει
στη γωνία εκείνη του πλακόστρωτου κάτι
παραμυθένιο. Κάθε φορά που επισκεπτόμαστε
τον Πασά καλοκαίρι νιώθουμε σαν να
μεταφερόμαστε σε χωριό. Η δροσερή αύρα
της γραφικής του αυλής γίνεται μια
μεγάλη αγκαλιά και κάπως έτσι νιώθει
κανείς ότι είναι διακοπές ενώ βρίσκεται
στην καρδιά της πόλης.
Οι
άνθρωποι στον Πασά είναι μερακλήδες
και γουστάρουν τους μερακλήδες. Γουστάρουν
τους ξεχωριστούς ανθρώπους με τις
όμορφες διαφορετικότητές τους σε όλα
τα φάσματά τους κι αντιπαθούν τα κλειστά
απόλυτα μυαλά. Ένα επιπλέον θετικό
στοιχείο αποτελεί ότι ο χώρος που
δημιούργησαν είναι φιλικός προς τα
κατοικίδια τα οποία δέχονται με αγάπη.
Οι ίδιοι κουβαλούν μια όμορφη γοητευτική
τρέλα που έχει μάθει να σέβεται ό,τι οι
πολλοί θεωρούν “εκκεντρικό”.
Ξέρουμε, λοιπόν, ότι πάντα εκείνη η γωνιά
στις αρχές τις Άνω Πόλης θα είναι το
δικό μας Σπίτι, το Σπίτι του Πασά.
Πάρε μια γεύση:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου