Μεθυσμένα βράδια | Βαγγέλης Μάγειρος

Έτσι...

Αντικριστά καθισμένοι σε έναν παλιό καναπέ.

Έτσι...

Με ένα μπουκάλι βότκα στο τραπέζι,

Που αδειάζει συνεχώς μέσα σε δυο ποτήρια.

Έτσι...

Με ένα μπολ φράουλες και ένα πιάτο κομμένα μήλα.

Έτσι...

Κοιτάμε στα μάτια και διώχνουμε κάθε αμαρτία.

Έτσι...

Τα σώματα κάνουν κομμάτια το ένα το άλλο.

Έτσι...

Γυμνοί μπροστά στο τώρα και με σχισμένα ρούχα στο αύριο.

Έτσι...

Με φωνές μέσα στη νύχτα,

Και τολμηρά γαμήσια στα κρύα μπαλκόνια.

Έτσι...

Μόνο τότε ο κόσμος,

Αποκτά μια κάποια ακριβή αξία.