Μ'αρέσει ξέρεις να κοιτάω,
Τις πολύτιμες στιγμές.
Αυτές που μοιάζουν να παγώνουν,
Κάπου ανάμεσα στο κυνηγητό του χρόνου.
Αυτές που βγάζουν μια κάποια μικρή,
Γλυκιά και τρυφερή αλήθεια.
Που παίζουν κρυφτό ανάμεσα,
Στα τσαλακωμένα τα σεντόνια.
Που ένα βράδυ παράνομο,
Τα έκανε να χάσουν το ρυθμό τους.
Αυτές που βρίσκουν τρόπο,
Να τρυπώσουν στη γεύση της σοκολάτας.
Και που σε έναν καθρέπτη παλιό,
Δυο μορφές θα κοιτούν στα μάτια.
Τελικά ναι.
Μ'αρέσουν αυτές οι στιγμές.
Γιατί βαριά θα τις κουβαλώ,
Όποτε θα μένω μόνος.
Τις πολύτιμες στιγμές.
Αυτές που μοιάζουν να παγώνουν,
Κάπου ανάμεσα στο κυνηγητό του χρόνου.
Αυτές που βγάζουν μια κάποια μικρή,
Γλυκιά και τρυφερή αλήθεια.
Που παίζουν κρυφτό ανάμεσα,
Στα τσαλακωμένα τα σεντόνια.
Που ένα βράδυ παράνομο,
Τα έκανε να χάσουν το ρυθμό τους.
Αυτές που βρίσκουν τρόπο,
Να τρυπώσουν στη γεύση της σοκολάτας.
Και που σε έναν καθρέπτη παλιό,
Δυο μορφές θα κοιτούν στα μάτια.
Τελικά ναι.
Μ'αρέσουν αυτές οι στιγμές.
Γιατί βαριά θα τις κουβαλώ,
Όποτε θα μένω μόνος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου