Γράφει η Μαρίνα Καρτελιά.
Τρελλάθηκα όταν τ΄άκουσα. Ο Iggy Pop έρχεται εδώ. Δηλαδή στην Αθήνα. Δηλαδή θα τον δω; Θα τον ακούσω ζωντανά ; Θα βγουν μπροστά άραγε όλα όσα με συνδέουν μαζί του; Οι κομβικές στιγμές μου; Το πάθος μου για την τριάδα, και κυρίως για το κολλητάρι του, τον David Bowie;
Να σας πω βιογραφικά του ΄Ιγκυ δε νομίζω ότι χρειάζεται. Θα τον περιγράψω όπως είναι χαραγμένος μέσα μου με τρεις-τέσσερις κορυφαίες στιγμές του που έχουν σημαδέψει τη μουσική μου αντίληψη. Η πρώτη είναι ο Επιβάτης, ένας νέος στο Βερολίνο που με τον κολλητό του μπαίνει στο U-ban και γράφει ένα τραγούδι. Δεν οδηγεί κι έτσι παίρνει τον υπόγειο συχνά. Και το τραγούδι The Passenger έρχεται φυσικά, όπως ο αέρας του Βερολίνο χτυπάει στα παράθυρα καθώς το τραίνο τρέχει. Αν σου συμβεί, τότε καταλαβαίνεις, πώς είναι να είσαι νέος, να μην έχει πέσει το Τείχος, και να ζεις στο Βερολίνο κάνοντας Τέχνη με τον κολλητό σου. Αν σου συμβεί τώρα, εισπράττεις όλο αυτό ακούγοντας το τραγούδι δυο φορές. Καθώς το αεροπλάνο απογειώνεται για το Τέγκελ, στο Βερολίνο. Και καθώς παίρνεις το ίδιο τραίνο μέσα στο οποίο γράφτηκε.
Δεύτερος σταθμός τα γαλλικά του Iggy. ΄Ενας υπέροχος δίσκος ωριμότητας που ο Iggy τραγουδάει γαλλικά. Δεν έχω ακούσει πιο αισθαντικό (θάλεγα σέξυ, αλλά μου φαίνεται αγοραία η λέξη για να περιγράψει τον ερωτισμό που βγάζει ο άνθρωπος τραγουδώντας) ερμηνευτικό υπόβαθρο από την απόδοση του La vie En Rose από τον τεράστιο καλλιτέχνη. Σε εποχή που τα έχει κάνει σχεδόν όλα, έκανε κι αυτό.
Τρίτος σταθμός μια τρομερή Συνέντευξη του Ιggy. Μετά από μια χρυσή πορεία δεκαετιών, ένας κατασταλαγμένος Iggy, πιο σοφός, ήρεμος όσο του επιτρέπει η εκρηκτική περσόνα του, δίνει μια συνέντευξη για την προώθηση του άλμπουμ Après, που κυκλοφόρησε το 2012. Αλλά για μένα αποτελεί ψυχογράφημα του ιερού αυτού τέρατος, μια αυτοπροσωπγραφία, όχι αγιοποίηση, που είχε τη γενναιότητα να μας αφήσει να τη δούμε. Να γίνουμε μάρτυρες ενός μεγαλείου που κατακτήθηκε με σκληρή δουλειά και απώλειες όλων των ειδών σε προσωπικό επίπεδο.
Σας άφησα το καλύτερο για το τέλος : Τέταρτος σταθμός μ΄αυτόν τον άνθρωπο ιδέα, η φωτογράφιση που ανακάλυψα τυχαία.... Στάθηκε μπροστά στο φακό του Gavin Evans, κι ήταν όλος ένα θαύμα. ΄Εκανε τον Evans να πεί: "Στα 45 λεπτά που είχα στη διάθεσή μου, τράβηξα 146 φωτογραφίες κι ύστερα τις έστρωσα στο τραπέζι κι είπα : "Ποια απ΄όλες;". Σε μερικές ήταν ένα μικρό αγόρι, και σε άλλες εντελώς δαιμονικός. ΄Εμοιαζε με τα πάντα. Τελικά με τον πελάτη αποφασίσαμε να τις λανσάρουμε όλες. Γιατί όλες ήταν ο Iggy Pop. Για κανέναν δεν υπάρχει μια και μόνη φωτογραφία που να τον καθορίζει”.
Δεκάδες φωτογραφίες που ο φακός αναδεικνύει ακριβώς αυτό που είναι ο Iggy. Μια φευγάτη ψυχή σ΄ένα φροντισμένο σώμα-ναό, που το σέβεται και με το οποίο προκαλεί. Ερωτισμό, σκέψεις, θαυμασμό. Τα τεράστια του μάτια δεν είναι τα μόνα όπλα της γοητείας του. Και πλάτη να σταθεί, μπορεί να σε κάνει ν΄ανατριχιάσεις.
 |
| Φωτ.: Gavin Evans |
Σκέψου τι έχει να γίνει στην Αθήνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου