Ανανταπόδοτος | Βαγγέλης Μάγειρος

Γιατί βλέπεις έτσι τα πράγματα είναι.
Εγώ σε περιμένω κάτω από πόρτες ανοιχτές,
Με ένα μπουκάλι στο χέρι,
Φυλαγμένο,
Όσο εσύ επιλέγεις να στέκεσαι,
Σε μέρος άγνωστο,
Καλά κρυμμένο.
Σε μέρη όπου του μυαλού,
Τα ξεχασμένα κομμάτια φτιάχνουν,
Σε μια αλήθεια πρόχειρη,
Ζητάς να σε κουμαντάρουν.
Πως λοιπόν να μην σου πω,
Ότι είσαι κορίτσι για τον έρωτα φτιαγμένο,
Όταν τον έρωτα το ζωηρό,
Κουβαλάς ρημαγμένο;