Εκείνο το χαμόγελο και τα μάτια | Ιφιγένεια Σταμπουλή

Είχε ένα χαμόγελο

που σε έκανε να πιστεύεις

πως υπάρχει Θεός

πως η γη γυρίζει

και δεν είναι επίπεδη

πως υπάρχει βαρύτητα

και πως ο νόμος της έλξης ισχύει

Πως η διάθεση στον άνθρωπο

είναι απλά καιρός

σήμερα βρέχει 

αύριο λάμπει ο τόπος

σήμερα είσαι χάλια

αύριο πετάς από την χαρά σου

Πως είσαι πολλά περισσότερα 

από όσα σου δείχνει και 

σου επιτρέπει το σώμα σου

Πως αν θέλεις μπορείς 

να κινήσεις πλανήτες

πόσο μάλλον να κατακτήσεις

αυτό που αγαπάς 

Πως πρέπει να ζεις

κάθε στιγμή 

με όλες σου τις αισθήσεις 

γιατί το ταξίδι σου εδώ

έχει ημερομηνία λήξης 

Είχε και κάτι μάτια 

που σε κάρφωναν βαθιά

στην ψυχή 

τόσο πολύ που σε έκανε

να πιστεύεις πως έχεις 

Πως να αγαπάς

σημαίνει να ζεις 

και να γίνεσαι μεγαλύτερος 

με την έννοια της ευτυχίας και της σοφίας

Πως να μοιράζεσαι 

σημαίνει να έχεις περισσότερα

Πως να εμπνέεις 

σημαίνει να δίνεις ζωή

σε όλους εκείνους 

που ξέχασαν ότι έχουν 

Μόνο να ‘βλεπες αυτό το χαμόγελο

κι αυτά τα μάτια 

να ντρεπόσουν που

ακόμη δεν κατάλαβες το νόημα

που ακόμη δεν βρήκες 

την απάντηση