Γεύση Ανάμνησης | Λίναμ Κεροτάνυ

Θα γίνω ένα τέχνημα πυρός
χαμογελαστός,
πάνω από πολλά άγνωστα κεφάλια.
Η ανυπόφορη βαριά μου πανοπλία όλο χαμηλότερα με ρίχνει
να' μαι κοντά στον κρότο μου.
Σαν πορτοκάλι που κυλιέται απάνω σε μαχαίρια
τα κομμάτια μου θα μοιραστούν τυχαία και ίσα.
Και το τρυφερό μου μέσα όσο κουβαριάζομαι αγέρωχος κ ανίδεος ,μέσα σε φώτα και μουσική,
θα δακρύζει ζουμερό ζόφο.

Πικρό σαν πορτοκάλι και γλυκό σαν πορτοκάλι .
Και με την πρόσοψη ηττημένη, το μέσα μου ξεζούμιστο
και έναν αλλοτινό δυναμισμό, θα στροβιλίζομαι για πάντα
λερώνοντας σας με το υγρό μου.
Πιείτε το και βιώστε,
μέσα από ουρανίσκους να ζω και να υπάρχω.