Όνειρα | Χριστόφορος Τριάντης

Μες στον ύπνο

τα γάργαρα όνειρα

σκοτώθηκαν δίχως λόγο.

Χαμένα ροβόλησαν στις

μουντές θάλασσες

και τα πτώματα τους

λασπώθηκαν

απ’ τις ανάγκες.

Θάφτηκαν από τους φόβους.

και στα μνήματα

οι πανηγυριστές μόχθησαν

να ξεφύγουν

απ’ το πεπρωμένο.

Κοίταξαν

να γραπωθούν στο φως,

στα απομεινάρια που

ξεχάστηκαν στη δύση.

Όμως ίδια πορεία

έχουν ο ύπνος και

ο θάνατος.

Η πραγματικότητα

αναποδογύρισε τα σκεπάσματα

και πάγωσε

τους καθορισμούς,

σπέρνοντας

στα μονοπάτια

πρόσωπα ίδια

κι απαράλλακτα,

δίχως μεταμορφώσεις.

Αν και κρίθηκαν

απαραίτητες

τους χειμώνες που

η θλίψη

απομονώθηκε

απ’ τα γεγονότα

και φώλιασε στις αλλαγές

(διαθέσεων και ερωτήσεων).