Αχ ξενιτιά!
Τα χέρια σου λερωμένα με αίμα
Η μάνα σου θα στα σκουπίσει
Σαν ο πόνος σου αβάσταχτος γυρίσει σε εκείνη
Σαν γυρέψεις το ζεστό σπιτικό σου
Ένα πιάτο φαΐ και μια ζεστή αγκαλιά
Μη κλαίς
Μη το παράπονο σου σε λυγίσει.
Κι ας επέστρεψες
Κι ας λησμόνησες αθώα χρόνια
Στο νου σου βάστα πως λίγοι αφήνουν τη γη τους για ένα όνειρο γεματο πάθη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου