Εντροπία | Κοραλία Ξεπαπαδέα

Γιατί δεν είναι όλα τα δευτερόλεπτα ίδια;

Γαμώτο

Κάποιες στιγμές

Κάποιες απροσδιόριστες στιγμές ευφορίας

Γιατί να μην κρατάνε για πάντα;

Η έστω για περισσότερο;

Όπως έρχονται απροειδοποίητα και από το πουθενά

σαν να ρέουν μέσα μας μεταρσιωτικά κύματα

που σκάνε στις θάλασσες της ψυχής

και ξεβράζουν στη ακτή της κάθε τι δικό μας

κάθε τι μη δικό μας

και άρα κάθε τι αιώνιο

Ανυψώνοντάς μας πάνω απ’ τα πράγματα της ύλης

ξαφνικά εξανεμίζονται

Τα πράγματα εξελίσσονται με ένα τρόπο, μένουν έτσι

Μόνο για να  αποδιοργανωθούν αργότερα

Και να χρειαστεί ξανά να ενεργήσεις

έτσι ή αλλιώς

Και φυσικά δε θα ξανά γίνουν

Ούτε και θα επανέλθουν

Στην προηγούμενη κατάσταση

Γαμημένη εντροπία!

Έτσι πάει,

Η οδοντόκρεμα δε θα μπει πίσω στο σωληνάριο

η ενέργεια που θα παράξεις

θα δημιουργήσει ένα αποτέλεσμα,

μια κατάσταση χάους

και άπειρων επιλογών

την ενέργεια αυτή

θα βρεις κάτι να την κάνεις

το ίδιο θα γίνει με τον έρωτα,

με το χρόνο,

με την αναζήτηση νοήματος στα πράγματα

με ένα τυχαίο συνειρμό που δε βλέπεις την προέλευση

μια σκέψη που οδηγεί σε καθεστώς πανικού

Η μία ενέργεια θα διαδέχεται την άλλη

Και πάλι

Και πάλι

Και πάλι

(Αχ, πότε θα ζήσουμε επιτέλους αυτό το πάλι;)

Eίναι αυτό που λέμε ..

Να φοβάσαι μήπως περάσει τελικά η ψυχή σου στην απέναντι όχθη.. και μείνει εκεί.