Θυμός | Πράξια Αρέστη

Τα 'χω βάλει μαζί σου. Για όλα όσα δεν άφησες να ζήσουμε. Για όλες τις παρ' ολίγον στιγμές που πρόδωσες πριν καν ζήσεις.

Τα 'χω βάλει μαζί μου. Που πίστεψα ότι μπορώ να νικήσω ένα εγωισμό τόσο μεγάλο, όσο ο δικός σου.

Κι έχω περάσει τα 30 και μεγάλωσα πια αρκετά για να γνωρίζω ότι η αγάπη δε νικάει τον εγωισμό. 

Μακαρί να έκανες ένα βήμα να 'ρθεις πιο κοντά μου και θα 'κανα εγώ τα υπόλοιπα δέκα. Μακάρι να ήξερες πώς αγαπούν. Μακάρι να ήξερα πώς είναι να σ' αγαπούν. 

Πιο πολύ τα 'χω βάλει μαζί μου. Που επέτρεψα να με πληγώσεις τόσες πολλές φορές. Ο θύτης φταίει μόνο την πρώτη φορά. Για τις υπόλοιπες φορές φταίει το θύμα. Για όλες τις άλλες φορές που με πλήγωσες, φταίω μόνο εγώ που δεν είχα τη δύναμη να δω ότι ο εγωισμός σου σε ορίζει και όχι τα αισθήματά σου.

Θυμό. Αυτή τη λέξη θέλω να γράψω δίπλα από το όνομά σου. Έχω παγιδεύτει μέσα σε 4 γράμματα και δεν μπορώ να βρω την έξοδο.

Πνίξε τον εγωισμό σου, να πνίξω τον θυμό μου και βάλε κρασί να κάτσουμε μαζί να πούμε όσα μας πνίγουν. Γίνε αγάπη, να γίνω ό,τι θες. Ρίξε τον τοίχο, να σου φτιάξω ένα κήπο, κλείσε τα μάτια κι αφέσου στο "εμείς" και θα δεις πόσο όμορφος είναι ο κόσμος μας. Χωρίς θυμό, χωρίς εγωισμό.