Βουβή περιπλάνηση | Βαγγέλης Μάγειρος

Ταξιδεύω ανάμεσα στο πλήθος,
Και ψάχνω για μία έντονη ζωή.
Πόση τρομακτική ησυχία,
Ανάμεσα σε δυνατή βαβούρα.
Χιλιάδες βλέμματα,
Περνάνε στην απέναντι πλευρά,
Κουβαλώντας σώματα ξύλινα,
Που μοιάζουν κάπως αληθινά.
Κοιτώντας την εικόνα μιας ανάμνησης,
Έβλεπα πως κάποτε ήμουν ζωντανός.
Πόσα αστέρια μέτρησα,
Σε συννεφιασμένους ουρανούς.
Πόσο πετάλι έκανα,
Σε δρόμους από χώμα.
Πόσα λόγια άκουσα,
Από στόματα αδειανά.
Και έγινα τελικά κουφάρι σάπιο,
Ανάμεσα σε φοβισμένα παιδιά.΄