Βιβλιοπαρουσίαση | Ανκόρ | Πέλα Σουλτάτου

Γράφει ο Βαγγέλης Παπαμιχαήλ

Ο κηπουρός και η αδέσποτη γάτα, ο Αμούρ και η Σουίτι, ο καουμπόι και η Φράου, η γυναίκα με το πι και ο άντρας με το γιώτα, το ξωτικό του δάσους κι ο ασπρομάλλης με τα άφιλτρα, ο μπαρμπέρης, το τζιτζίκι και η ζωγράφος, ο ερωτευμένος κύριος καθηγητής, το νυχτοπούλι κι ο μαχαιροβγάλτης, η αδελφή με την ηπειρώτικη προφορά, το αηδονάκι με το ρουμάνικο τραγούδι και ο ηλικιωμένος με τους καταρράκτες, το χλομό πρόσωπο, ο μετανάστης από το Μπαγκλαντές. Κι ένας αόρατος βιολιστής. Μπόνους τρακ ο νεκροθάφτης Σοπενχάουερ, που συνοδεύει τον υπέργηρο ναζί στην τελευταία του κατοικία.

Ένας ανομοιογενής θίασος από αφανείς ήρωες συμβιώνει στο δυστοπικό οικοσύστημα της ασθένειας και του τραύματος, συντροφιά με αδέσποτα ζώα, χρυσόψαρα, πεταλούδες, πουλιά, γάντια που χειρονομούν, ασανσέρ μαλωμένα με κάδους, καρέκλες που θέλουν να δραπετεύσουν. Όψεις της προσωπικής ιστορίας του καθενός αποκαλύπτονται μέσα από τη σχέση με τον άλλο, σε αλλεπάλληλα ντουέτα, συνθέτοντας ένα ασπρόμαυρο μουσικό παραμύθι με στοιχεία μαγικού ρεαλισμού, όπου το κακό δεν μπορεί παρά να ηττηθεί.


Ένα βιβλίο για την πάλη του ανθρώπου ενάντια στο θάνατο, αλλά και στην «πολιτική» ενσάρκωση του θανάτου, το φασισμό.

Το Ανκόρ,  από την ώρα που διάβασα τις πρώτες του λέξεις, πίστεψα πως είναι ένα ιδιαίτερο βιβλίο όπως άλλωστε ιδιαίτερος άνθρωπος είναι και η συγγραφέας του, η Πέλα Σουλτάτου.

Η Πέλα λοιπόν έχει γράψει έναν ιδιαίτερο τρόπο γραφής και με ένα ακόμα πιο ιδιαίτερο τόπο διεξαγωγής της ιστορίας, που προσωπικά εμένα μου έκανε εντύπωση. ΄Ενας τόπος που ο κάθε άνθρωπος μπορεί να δείξει μπροστά σε μια άσχημη κατάσταση το πραγματικό του πρόσωπο. 

Η συγγραφέας λοιπόν, πιστεύω πως θέλει να δείξει πως όλοι οι άνθρωποι σε κάποια φάση της ζωής τους είναι ίσοι,άσχετα με τις "κοινωνικές" η ιδεολογικές διαφορές. Σε αυτό το βιβλίο όλοι οι ανόμοιοι ήρωες έρχονται αντιμέτωποι και με τους αγγέλους, αλλά και τους δαίμονες τους, δίνοντας ένα μεγάλο μάθημα στους αναγνώστες, κάνοντας ίσως και αυτούς να αντιμετωπίσουν έστω και νοητά, τους δικούς τους αγγέλους, και τους δικούς τους δαίμονες, με σκοπό πάντα ο κάθε άνθρωπος, να γίνει πολύ καλύτερος σε αυτή τη ζωή...

Άκρως διδακτικό, φυσικά, είναι και αυτό που τονίζεται στο βιβλίο, για την πάλη του ανθρώπου ενάντια στον "πολιτικό θάνατο" που δεν είναι άλλος από τον φασισμό...


Η Πέλα Σουλτάτου έχει στο ενεργητικό της ακόμα ένα βιβλίο, το  "Τα φώτα στο βάθος", που έχει εκδοθεί με το ψευδώνυμο Niemands Rose... Επίσης, μπορείτε να βρείτε διάφορα κείμενα της στο διαδίκτυο,τα οποία κατά την ταπεινή μου άποψη είναι υπέροχα και άξια της προσοχής σας. Το  "Του κανενός το Ρόδο" πραγματικά έχει να προσφέρει πάρα πολλά στην ελληνική λογοτεχνία.

Ανκόρ, Πέλα Σουλτάτου, Εκδόσεις Καστανιώτη.