Ο έτερος εσύ | Έλλη Πράντζου

Δεν είναι αγνή ανιδιοτελής αγάπη

ο έρωτας.

Ξέρει να αγαπάει

μα η αγάπη του μπορεί να σε διαλύσει.

Ξέρει να αισθάνεται

μα βιώνει τον πόνο σαν πληγωμένο θεριό.

Ξέρει να τα δίνει όλα

μα θέλει τα πάντα από εσένα εξίσου.

Ξέρει να μοιράζεται

μα ποτέ σε περισσότερα από δυο κομμάτια.

Ξέρει να εκφράζεται

μα θα ευχόσουν πολλές φορές να μην το είχε κάνει.

Ξέρει να γιατρεύει

μα είναι ο ίδιος που σε έχει πρώτα πληγώσει.

Ξέρει να ζητάει

μα αν δεν πάρει αυτό που θέλει δε σου αφήνει τίποτε.

Ξέρει πώς να σε κάνει ευτυχισμένο

μα δεν υπάρχει πιο σπαρακτική δυστυχία απ' τη δική του.

Ξέρει πώς να είναι απόλυτος

μα πελαγώνει μέσα στην ίδια του τη σχετικότητα.

Ξέρει πώς να ενώνει ολέθρια

μα οι χωρισμοί του κοροϊδεύουν τον όλεθρο στα ίσα.

Ξέρει πώς να είναι ο εαυτός του

μα βγάζει εσένα συνεχώς εκτός εαυτού.

Ξέρει πώς να βάζει όρια

μα με στόχο τελικά να τα αφανίσει.

Ξέρει να φωνάζει τα πιο ηχηρά ναι

μα με ένα ψιθυριστό όχι του μπορεί να σε σκοτώσει.

Ξέρει πώς να χαρίζει χαμόγελα

μα δεν υπάρχει πιο εγωιστής από αυτόν όταν ο ίδιος κλαίει.

Ξέρει πώς να αγκαλιάζει σαν να μην υπάρχει αύριο

μα όταν σε αφήνει από την αγκαλιά του

δεν υπάρχει για σένα ούτε το τώρα.

Ξέρει τι μπορεί να κάνει

μα δεν έχει ιδέα για το πώς γεννήθηκε.

Ξέρει τα πάντα χωρίς να ξέρει τίποτε.

Κι αν τον ρωτήσεις ποιος είναι

θα σου απαντήσει «ο έτερος εγώ.»

Φωτογραφία: Ευτυχία Πασχαλίδου