Εν Κρυπτώ | Βασιλική Δραγούνη

Είπες πως θα γινόσουν μυστηριώδης.
Θα εκπαίδευες τα δωμάτια να σε κρύβουν, 
τους καθρέφτες να μην βλέπουν
να συνωμοτείς με τις σκιές του τοίχου.

Θα χρησιμοποιούσες το φως για παραπλάνηση,
τη σιωπή για καταβύθιση στα έγκατα του εαυτού σου.
Θα μάθαινες να αναπνέεις χωρίς να δυσφορείς,
θα κρατούσες την κραυγή μες στο λαιμό σου.

Θα ανταποκρινόσουν στοιχειωδώς
με τη μεταμφιεσμένη φωνή της σκόπιμης υπεκφυγής. 
Θα τελειοποιούσες την εμφάνισή σου 
φορώντας την κανονικότητα ως μεταμφίεση.

Ποιος θα σε αναγνώριζε έτσι,
τόσο νεκρό και επεξεργασμένο;
Ποιος θα πυροδοτούσε τις δυνάμεις του μυαλού του
για να ξεθάψει τα απηρχαιωμένα μυστικά σου;