Γεννημένος σαν σήμερα το 1919, ο Μίλτος Σαχτούρης, υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους μεταπολεμικούς ποιητές. Λογοτεχνικά τον εντάσσουμε στην πρώτη μεταπολεμική γενιά παρέα με Λειβαδίτη, Αναγνωστάκη, Πατρίκιο, Βακαλό κι άλλους σπουδαίους. Η γενιά του άνθισε την πρωτοπορία στο χώρο της νεοελληνικής λογοτεχνίας και μας άφησε γοητευμένους και πλούσιους για πάντα. Η ποίηση του χαρακτηρίστηκε από μία έντονη νεοϋπερρεαλιστική τάση, άλλωστε δεν ήταν τυχαίο, που ταίριαξε αμέσως με τον Εγγονόπουλο.
Παράτησε την Νομική επιστήμη, για να αφοσιωθεί στην ποίηση με αποτέλεσμα τρία κρατικά βραβεία και ποιήματα, τα οποία θα σημαδεύουν γενιές και γενιές. Δεν παντρεύτηκε ποτέ κι ούτε απέκτησε τέκνα, απλά συζούσε. Ξεκίνησε με το ψευδώνυμο "Μίλτος Χρυσάνθης" και με ένα διήγημα στο περιοδικό "Εβδομάδα". Ακολούθησε μεγάλη πορεία και λίστα περιοδικών, που έγραφε, συχνά. Μέσα σ' αυτά δε λείπει, σαφώς, το δημιούργημα της λογοτεχνικής του γενιάς "Νέα Γράμματα".
Στην ποίηση του δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένος ήρωας. Πολλές φορές βλέπουμε ένα πρώτο πρόσωπο, όμως, είναι λιτό και αόριστο συνοδευόμενο από μία ύπαρξη κατακερματισμένη. Προσκυνά στον σκοτεινό του συμβολισμό παντρεύοντας τον με την έντονη εικονοποιία του. Μία ελλειπτική ποίηση παράλογη και τολμηρή βασιζόμενη σε αλήθειες και μορφές, που μπορεί να σε πονέσουν, αλλά πάνω από όλα θα σε γοητέψουν.
Κάπως έτσι, υπήρξε πρωτοπόρος κι έμεινε στην διαχρονία ο Σαχτούρης. Από τους πρώτους υπερρεαλιστές εισάγει σημαντικά νεωτερικά στοιχεία στην νεοελληνική ποίηση και οι υπόλοιποι τον μιμούνται ή επηρεάζονται από εκείνον. Έχει ειπωθεί ότι άγγιξε τον εξπρεσιονισμό, αλλά οι απόψεις διίστανται. Αρκετά ποιήματα του μελοποιήθηκαν κι ακόμα περισσότερα μεταφράστηκαν σε περίπου δέκα γλώσσες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου