Μήνας Ιούλιος | Μαριλένα Κολλάρου

Μήνας Ιούλιος
Φοράω τη ζεστότερη κουβέρτα
και γδύνομαι τα γυμνότερα ρούχα
ακάλυπτη στην προσδοκία
για συνθήκες καλύτερες.
Στερήθηκα τη ζέστη για χρόνια
οι εποχές δεν έχουν νόημα 
μετρώ τους μήνες για να συντηρώ το μυαλό
μα κυρίως ως θύμηση
της πορείας, του τέλους.

Οι εποχές σφραγίζουν νέες συνθήκες,
οι άνθρωποι αλλάζουν σαν ημέρες της ίδιας βδομάδας•
Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο•
φίλοι, άνδρες, γυναίκες, σύζυγοι, κομπάρσοι...
Τις Πέμπτες αποφεύγω να αναφέρω,
τα Σάββατα τα αγνοώ
για Κυριακές ούτε λόγος.
Ομοίως κι όσα με πονούν πιότερο.
Εκείνα πρωτίστως σωπαίνω
θύμησες βρικολακιασμένων ημερών,
ξεραμένα σώματα
σώματα
σώματα
πληθώρα σωμάτων, έλλειψη ανθρώπων .

Οι κουβέρτες εξηγούνται ωσάν οι μνήμες επανέρχονται.
Κενή από ζέστη η ψυχή,
αργοπορημένη παρατήρηση
κι ο μήνας Ιούλιος για φέτος
κι ο χρόνος Ιούλιος για τώρα
κι οι άνθρωποι εποχή ακαθόριστη.