ΦΟΥ | Παναγιώτης Μπενέας

Σε έναν σταθμό υπεραστικών παθών 
τα χείλη σου αντί 
να επιβιβαστούν στο στερεότυπο βαγόνι του αντίο 
ή να γνέψουν έστω μιαν αποχαιρετιστήρια σιωπή 
«Κράτα τον εσύ» μού είπαν 
«ίσως και να μη σε ξαναδώ».  

Χρήσιμος αν μη τι άλλο αναπτήρας. 
Χθες το βράδυ, αργά που συνέβη  
διακοπή μνήμης στη γειτονιά,    
άναψα μ’ αυτόν την κέρινη μορφή σου 
για να πάω απ’ τ’ ανόρεχτο σαλόνι έως 
το υπνοδωμάτιο. Εκεί, τα πήρε ο ύπνος. 
«Μ’ ενοχλείς!» γρύλισε σβήνοντάς σε.

Ποιητική συλλογή: Ιαματικές Πληγές (Εκδόσεις Το Σκαθάρι)