Κύματα της πλάτης | Mαριλένα Κολλάρου

Κυματάκια της πλάτης.
Η γλώσσα
μικρό πειρατικό που τα διασχίζει,
ακολουθώντας
το πιο παράλογο
μια κατακόρυφη γραμμή ορίζοντα.
Μονάχα σαν γυρνάς την πλάτη
επιστρέφει ο ορίζοντας στο πόστο του.

Διασχίζω τους ωκεανούς
και τα αλάτια των ιδρώτων
ανακαλύπτοντας βραχονησίδες
τις οποίες διεκδικώ  να κατακτήσω
με τη γλώσσα
με τα χέρια
με τα μαλλιά
με στόλους ολόκληρους
σε χρόνο απροσδιόριστο.

Σε θέλω όπως ο θαλασσινός τα κύματα…
Με φόβο, προσδοκία
επιμονή
απαισιοδοξία.
Σε θέλω · να ξανοιχτώ μακρύτερα
στους χάρτες
να δέσω μέρα μεσημέρι
σε λιμάνι
σε λαιμό δυσπρόσιτο.

Αrtwork: Apollonia Saintclair