Φωτεινή Κολώνα | Βαγγέλης Μάγειρος

Θα’ θελα να μοιάζουμε με παλιούς ηθοποιούς.
Να θυμίζουμε τους σταρ εκείνους.
Κάτω από κολώνα αναμμένη να σε περιμένω.
Γκρίζο μπουφάν perfecto να φορώ.
Με γούνινο γιακά σηκωμένο.
Κόκκινο δερμάτινο εσύ.
Μπότες με ανάγλυφο σχεδιασμένο.
Να σου κρατάω το χέρι και να γελάς που δε στ’ αφήνω.
Γεύση φράουλα να’ χουν τα χείλη σου,
Καθώς το κραγιόν σου σβήνω.
Να μου λες να προσέχω που πάω να μπλέξω.
Και τον κίνδυνο εγώ να μην τον βλέπω.
Το δέρμα ξέφτισε.
Δεν μπορώ πια να δω το χρώμα.
Κάθομαι ακόμα.
Σε περιμένω.
Κάτω από μια φωτεινή κολώνα.