Πιο επίκαιρη από ποτέ η "Τρικυμία" του Σαίξπηρ, που ανεβαίνει στην Κομεντί Φρανσαίζ αυτή την εποχή. Αποικιοκρατία, σχέση μεταξύ διαφορετικών πολιτιστικών παραδόσεων, προδοσία, εκδίκηση, φιλία, ανεκτικότητα, συγχώρεση, έρωτας, ευγένεια, αγώνας με στήριξη και χωρίς στήριξη, σχέση του ανθρώπου με τη φύση, εξαρτήσεις, εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, ισχύς, μετανάστευση, λυτρωτική απομόνωση, παιδεία, αγάπη για τη ζωή, δικαίωση μέσα από τον αγώνα, υψηλοφροσύνη, όλα τα επίκαιρα θέματα σε ένα θεατρικό έργο τριών ωρών που κρατά τον θεατή καρφωμένο απέναντι από τα ίδια του τα βιώματα και τις σκέψεις του.
"Είμαστε φτιαγμένοι από την ύλη των ονείρων", ακόμη κι όταν "η Κόλαση [μένει] άδεια και όλοι οι διάβολοι είναι [εκεί]"όπου μαίνεται το σκοτάδι λοιπόν. Στο τέλος, το κοινό μπορεί να υποκλιθεί μπροστά στα σκίτσα του Καμπύ, του δολοφονημένου σκιτσογράφου του Σαρλί και ενός από τους καλύτερους στον κόσμο, με θέμα το θέατρο που τόσο αγαπούσε, που εκτίθενται στο επιβλητικό αίθριο που τραγουδά με αγάλματα και λάμψη την αιώνια τέχνη του Διονύσου.
Χθες,στο θέατρο, οι μορφές των ναυαγών της σαιξπηρικής "Τρικυμίας", σκιές μέσα στο υποβλητικό ημίφως, κρατώνας τρύπιες βαλίτσες με όνειρα, με τα κύματα να βυσσοδομούν στ'αυτιά μας και να ξεχειλίζουν στους τοίχους της σκηνής, μια δυνατή αλληγορία του προσφυγικού δράματος. Σήμερα, τα λουλούδια μπροστά σε μια πλάκα σε έναν από τους κεντρικούς πυλώνες μίας από τις πιο επιβλητικές γέφυρες της πόλης, για να τιμηθεί η μνήμη του Αλγερινού φοιτητή που δολοφονήθηκε το 1995 από ακροδεξιούς με ρατσιστικό κίνητρο.
Παράλληλα, μαθαίνουμε ότι πέραν των κρατικών μηχανισμών στέγασης προσφύγων σε νεόδμητα συγκροτήματα πολυκατοικιών σε διάφορες πόλεις της χώρας, εκτείνεται και ο μηχανισμός φιλοξενίας προσφύγων σε σπίτια ή δομές όπως ιδίως τα πανεπιστήμια, που συχνά αναπτύσσεται επί τη βάσει της πρωτοβουλίας αυτών που συμμετέχουν, ενώ σε αυτές τις πρωτοβουλίες και τη δράση διαφόρων οργανισμών προστίθεται επίσης και η πρωτοβουλία καφέ και εστιατορίων, με εμπνευστή το καφέ Καριγιόν (πρόκειται μάλιστα για ένα από τα καφέ που χτυπήθηκαν στις επιθέσεις της 13ης Νοεμβρίου), να παρέχουν δωρεάν φαγητό όχι μόνο σε ντόπιους αστέγους αλλά και στους πρόσφυγες και μετανάστες.
Δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίζει αυτή την κοινωνία, την περισσότερο ώριμη πολιτικά της Ευρώπης, ως αναίσθητη ή αδιάφορη. Ιδίως όταν ξέρει ότι πρόκειται παράλληλα και για την κοινωνία που έχει δεχθεί, μακράν, τα περισσότερα και σκληρότερα χτυπήματα από τους τζιχαντιστές, μερικοί εκ των οποίων έφτασαν εδώ προσποιούμενοι τους πρόσφυγες. Η αλληλεγγύη στην πράξη, η αληθινή, η πέρα από ιεραρχήσεις ζωών, αποδεικνύει την υγεία μιας κοινωνίας και αποτελεί τον τάφο κάθε φασισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου