Σ'αγαπάω | Έλλη Πράντζου

Παρεξηγημένο.

Χιλιοειπωμένο.

Βεβηλωμένο.

Παρερμηνευμένο.

Αδικοχαμένο.

Πότε το σκορπάς.

Πότε το θεωρείς δεδομένο.

Πότε το χαραμίζεις.

Πότε το καταπνίγεις.

'Οταν όμως το νιώσεις στ' αλήθεια

θα το καταλάβεις.

Δε θα μοιάζει, βλέπεις,

με κανένα

από όσα θα έχεις χαρίσει ως τότε

από ανάγκη ν' αγαπηθείς.

Αυτή θα είναι η στιγμή

ν' αρχίσεις όχι μόνο να το λες

μα και να το δείχνεις.

Με όλο σου το είναι.

Ακόμη κι όταν δε θα το θέλει

-αυτός, ο ένας άνθρωπος-

εσύ θα είσαι πάντα εκεί.

Με το αληθινό σου “σ' αγαπάω”

πάντα εύκαιρο

μόνο για εκείνον.

Θα γίνει ξαφνικά -θα δεις-

ό,τι πολυτιμότερο έχεις μέσα σου

και δε θα θέλεις να το ξαναδώσεις

σε κανέναν άλλον.

Όχι όπως πριν.

Γιατί αυτό το “στ' αλήθεια”

να 'ξερες

πόσο σπάνιο είναι...