Tης ανταποκρίτριας μας στο Παρίσι
Για να μη μετατρέπεται το παρόν μέσο σε ανιαρό μηχανισμό μνημοσύνων (που συχνά γίνονται και με χυδαίο κίνητρο), έχει σημασία να δούμε πως γονιμοποιεί τις σύγχρονες κοινωνίες η παρακαταθήκη των μεγάλων μορφών της Ιστορίας.
Για παράδειγμα, χθες μεταξύ άλλων τιμήσαμε και την επέτειο γέννησης του Γιάννη Ρίτσου. Νομίζω ότι δεν υπάρχει ωραιότερος τρόπος για να τονίσουμε την επικαιρότητα και την ουσία του έργου του από την ανάδειξη της σύγχρονης παγκοσμιότητάς του.
Για ένα απτό παράδειγμα, ας γυρίσουμε λίγο καιρό πίσω. Είναι Νοέμβριος του 2015, έχουν περάσει λίγες ημέρες από τις δραματικές επιθέσεις της 13ης που αιματοκύλισαν το Παρίσι σε 8 διαφορετικά του σημεία, και στο δρόμο, επιστρέφοντας στο σπίτι, βλέπεις ένα χαρτί Α4, κολλημένο στον τοίχο.
Το χαρτί γράφει στα γαλλικά "Άξιζε να υπάρξουμε/για να συναντηθούμε. Γιάννης Ρίτσος" και υπογράφεται από την ομάδα "Ποίηση, όχι τρόμος".
Για να θυμόμαστε πάντα ότι....
ο Λόγος είναι ισχυρότερος από το μέταλλο
η Τέχνη καταλύει τις αποστάσεις
το Πνεύμα δεν διαδίδεται με το αίμα αλλά με την ψυχή,
το Φως είναι ταγμένο να νικά πάντα το σκοτάδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου