Άτιτλο | Σοφία Σταθάκη

Ε οι φίλοι λένε ψέματα

τ' αγόρια έχουν καύλες

σπίτι μονίμως αδειανό

η γειτονιά γαβγίζει

οι σκύλοι κλαίνε σιγανά

οι άνθρωποι κουφαίνουν

και οι καπνοί ακρίβυναν

και το πιοτό στερεύει

και το αγόρι π' αγαπώ

στο νότο δε γυρίζει.

Βερίκοκα, δαμάσκηνα

ξερό σας και κουλό σας

βαρέθηκα τον αμανέ

και τη μικρή μαγκιά σας.

Με ζάλισαν τα λόγια σας

και τα καλά προφίλ σας

η ευλογημένη φούντα σας

τα σίριαλ στην τιβή σας.

Δε θέλω υποστήριξη

δε θέλω να μιλήσω

έχω να γράψω, να χαθώ

χάμω να κλαίω, να κυλιστώ

και το πρωί να σηκωθώ

και να στυλώσω ανάστημα

να σας γαμήσω.

Υποσημείωση:

Θέλω να μ' αγαπάς  πιο πολύ

απ΄όσο οι άλλοι μπορούν

πιο πολύ απ' όσο οι γονείς σου

σου μάθανε.

Πιο πολύ από όσο οι γονείς μου

αγαπάνε εμένα

πιο πολύ απ' όσο εγώ

δεν αντέχω κανένα.