Τα πρώτα αστέρια του καλοκαιριού
ξανά κι απόψε.
Κάτι έχει ο σημερινός Μάης
λίγο από το περσινό καλοκαίρι,
ουρανός και λάθη.
Κάτι φέρνει το σήμερα.
Λίγες σκέψεις, οι οποίες δεν κατάφεραν
να δανειστούν σώμα,
να το γδάρουν
να ζήσουν.
Κι η μυρωδιά ξέρω, από εκείνο το μήλο
αδίστακτα θα με εξορίσει
άλλη μια φορά από τον παράδεισο.
Μα και τί πειράζει;
Αυτός ο παράδεισος δεν είναι στα μέτρα μου.
Στενός για τα μάτια,
γυρτός για τα πόδια.
Δεν θέλω κόλαση στα μέτρα μου,
μήτε παράδεισο,
ό,τι έψαχνα να βρω το έχασα.
Μια λησμονιά θέλω
στο μέγεθος του έρωτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου