Τζάμπα Μάης | Μαριλένα Κολλάρου

Πάλι Πέμπτη,
βροχή
ξεβάφει ότι ζωγράφισα στο δέρμα·
λόγου χάρη: το χαμόγελο.

Τελικά, τα χρώματα του ουράνιου τόξου
δεν είναι ανεξίτηλα.
Εάν ζητάς αυθεντικό κόκκινο
ξερίζωσε τις φλέβες.
Εάν θελήσεις αυθεντικό μπλε
στράγγιξε τον ουρανό.
Εάν πάλι χρειάζεσαι κίτρινο
στύψε τις ψυχές των ανθρώπων.

Κυρίως, εκείνων που σε αγαπούν.
Εκεί να δεις μίσος!
Απωθημένα, πείσματα.
Διάλεξε έναν, όποιον φαίνεται να σε αγαπά πιότερο...

Χίλιους λόγους, για τους οποίους η βροχή
είναι ψεύτικη.
Εκατό, που οι παπαρούνες ξεραίνονται.
Έναν λόγο να αγαπήσω
μα τα μύρια μάτια
ακόμα δεν σκαρφίστηκα.

Ούτε λόγο για τον οποίο βρέχει τις Πέμπτες.
Τζάμπα Μάης.
Τζάμπα κι οι είκοσι ρυτίδες στην καρδιά.
Τζάμπα πάλι ξυπνάω αύριο.